సన్న జాజి తీగా !

సన్నజాజి తీగ డాబా పైకి
సన్నగా పాకి గుబురుగా ఎదిగింది
సాయంత్రానికి ప్రమాణం చేసినట్టు
సన్నజాజి మొగ్గలు మోసుకు వస్తుంది .

ఖాళీ పూల సజ్జను
సన్నజాజులతో నింపేయాలని
ఆత్రంతో , విచ్చిన పూలని
నిర్దాక్షిణ్యంగా తీవె నుంచి తెంపి

నా సజ్జ నింపుతూ
నిన్నటి ఏవో లాలసలు
తనువంతా పాకి ,అలసత్వం
తనువంతా నిండి

సంధ్యా దేవి
అలకలతో ఎర్రబడ్డ
ఆకాశం సాక్షిగా
పూలు కోస్తూ నేను .

విచ్చిన పూలా ?
విచ్చి విచ్చని మొగ్గలా ?
అన్న మీమాంసలూ
మొహమాటాలూ లేనే లేవు

నన్ను చూసి నవ్విన
పూలనే ఎంపిక చేసుకుంటూ
సజ్జ నింపుతూ , రాత్రి కి
సమాయత్తం అవుతున్న నేను

గాలి ఏవో ఊసులు
మోసుకు వస్తోంది
దూర దూర తీరాల గుబాళింపులు
అలవోకగా తన వెంట ..

మొన్నటి వర్షం మిగిల్చిన
వాన నీటి తో తడిసిన మట్టి వాసనో
తడిసిన మామిడి పూత
పచ్చి పరిమళమో మరి

అలసిన పొద్దు
రాత్రిలో విశ్రమించాలని
తొందరిస్తూ సమాయత్తం
అవుతున్నాది , ఆకాశం పక్క పై ..

పూలు తీవె నుండి విడివిడినా
ఇంకా ఫకాలున నవ్వుతూనే ఉన్నాయి
వియోగ విషాదానికి ఇంకా
సమయం రాలేదు .

పూలే భారమా ? అని సజ్జ
నిశ్శబ్దంగా మోస్తూ , నింపుకుంటోంది మొగ్గలు
ఇంక చాలు అని ఎప్పటికైనా నా మది
చెప్పేనా నాకు ? అని నిట్టూరుస్తూ నేను .

తీగె నంటుకుని పూసిన
పూలన్నీ దూసిన నా చేతి నిర్దయకి
ఏం శాపమో ! ఆలోచిస్తూ వెను తిరిగిన నాకు
దయగా ..కోసుకొమ్మని మరి కొన్ని
కోసుకొమ్మని ఆలస్యంగా విచ్చిన పూలు
పలకరించి ,ప్రకృతి ఎంత దయామయో
మరో సారి నిరూపించింది ..
సన్నజాజి మరునాటికి మొగ్గలు
సమాయత్తం చేసే పనిలో శ్రద్ధగా నిమగ్నమై ...

నా దయా ,నిర్దయలతో పని లేని ప్రకృతి .

కాందిశీకులు

• 
  

  అమ్మ ఒడి నుంచి జారాడేమో మరి పాలు కారు బుగ్గలని గరుకైన ఇసకలో తల ఆంచి నిదుర పోతున్నాడు ..శాశ్వతంగా .. మనకెందుకు లెండి ? మన జీతాలూ ,జీవితాలూ ఇవే పెద్ద సమస్యలు మనకి  శ్రీమంతుడు తరవాత మహేష్ బాబు సిన్మా పేరేమిటో ? మన ఇంటి ముందు చెత్త బుట్ట తీయించి పక్క ఇంటి ముందు పెట్టించేవరకు నిద్ర పోను అని శపధం చేసావు కుక్కలకి శాశ్వత నిద్రా ? కుటుంబ నియంత్రణా ? ఎన్ని సమస్యలు మనకి . అగ్ర రాజ్యాల చదరంగం లో పక్కన పడేసిన బంట్లు , తెలుపో నలుపో అన్నీ ఒక్క సారే ఇల్లే లేని కాందిశీకులు కాదు కాదు దేశమే లేని కాందిశీకులు అయిపోయారు .. మనకెందుకు ? అసలా సిరియా మాప్ లో ఎక్కడుందో ఇన్నాళ్ళూ మేమెరుగం ..అసలా దేశం ఉందా ? సరిహద్దులు గీసారు , ఇదే నీ దేశం అన్నారు .. పట్నాలూ ,పల్లెటూర్లు మీ ఇష్టం అన్నారు ఫలానా వీధిలో నాలుగో నంబరు ఇల్లు నీది అన్నారు , పోస్ట్ మాన్‌ కూడా వచ్చేవాడు చిన్న ఇల్లు ,ఇంటి చుట్టూ గోడలు , ఇంటికి చిన్న ద్వారాలూ ,కిటికీ లు ప్రపంచం అంతా కిటికీ లోంచి చూసే పసిదనం . ఓ నాడు మా గూడు భస్మీపటలం అయింది , అల్లా ! అని మొర పెడుతూ నాలుగు మూటలు వీపున మోస్తూ ఎడారి దాటి ,ఈ ఓడ ఎక్కాం , సముద్రాన్ని దాటిస్తాను అని మాట ఇచ్చిన సరంగు ఏమయాడో ఓడ మునిగింది , పసి ప్రాణం నిద్రలోనే జల సమాధి అయి ,అలా ఒడ్డుకి ఒచ్చి పడ్డాడు అవును , మన ఇంట్లో పసి పిల్లాడిలాగే ఉన్నాడు .. అవే రెండు కళ్ళు ,రెండు కాళ్ళు ,రెండు చేతులూ మతం అని ఏమీ ప్రత్యేక అవయవం కనిపించలేదు . బంతి ని అటు వేసి ,ఇటు వేసి కోర్టు లో బంతాట ఆడినట్టూ , దేశాలు ఆడుకున్నాయి . మాకొద్దీ రెఫ్యూజీలు ..మాకొద్దీ ఓడ నిండా ప్రాణులు అంటూ సముద్ర పాలు చేసారు .. మీరు మొదలు పెట్టిన ఆట కదర్రా ఇది , అని ఎవరూ కర్ర పట్టుకుని చెప్పేవారు లేరా ? శాంతి సంఘం కళ్ళూ ,ఊపిరి మూసుకుని మెడిటేషం చేస్తోందా ? మానవ ప్రాణాలు .. ఒక తిమింగలమో ఒక కోరల్‌ వృక్షమో పాటి చేయవా ?  ఏవీ శాంతి మంత్రం జపించే దొంగ పిల్లులు? కంట నీరు పెట్టి , ఏం లాభం ?  పోయిన ప్రాణం తిరిగి వస్తుందా ?  హే భగవాన్‌ ! ఇంత మూగవై పోయావా ?  ఏ పేరుతో కొలుస్తారు అని ఎదురు చూస్తూ  మూగవాని వయ్యావా ? అభివృద్ధి చెందిన దేశాలుట వారి ప్రాణాలు మటుకు బాంకులకి తణఖా పెట్టారు , ఎన్ని శవాల మీద చిల్లర ఏరుకుంటే ఆ ప్రాణాలకి ఊపిర్లు వస్తాయో ! సిరియా ... నీ ఎడారి ఇసకలే నయం .. ఈ సముద్ర ఒడ్డు న మటుకు ఇంక ఎదురు చూడ్కండి ..ఇక్కడ ఎవరూ మానవతావాదులు లేరు ,ఇక్కడ అందరూ దేశభక్తూలూ ,దేశ పౌరులూ అంతే .. సరిహద్దులు మధ్య బిగించుకున్న పౌర సమాజం .మాది .. మా తలుపులు మరి తట్టి , మాకు విసుగు తెప్పించకండి ..మీ చావు మీరు చావండి .. మీ చావు మీరు చావండి ..అంతే ..