నా జీవితం లో రెబెక్కా..
మా చిన్నబ్బాయి 12 త్ ఆ తరువాత వివిధ రకాల ఎంట్రన్స్ పరీక్షలు రాయించి మే చివరలో మేం ఇద్దరం కువైట్ కి బయలుదేరాం.. మొట్టమొదటిసారి విదేశమ్ లో నివసించడానికి.మా అమ్మగారి కి ఓ పక్క బెంగ , మరో పక్క కుమార్ ఎక్కడుంటే నేనూ ఆ పక్కనే ఉండక తప్పదు అని నిశ్చింత ..అంతే కదా అమ్మ లకి.
ఇక చూడండి..నేనేదో అప్పుడే మొట్టమొదటి సారి అత్తారింటికి వెళుతున్నట్టు , కూర పొడి , చారు పొడి , సాంబారు పొడి , కంది గుండా అంటూ లెబెల్స్ రాసి మరీ పొట్లాలు కట్టేసి ఇచ్చింది..తానే స్వయంగా తయారు చేసి..నేనేమో ఇక్కడ ఏం దొరుకుతాయో తెలియదు అని ఓ మిక్సీ ..ప్రీతి మిక్సీ కొని , ఇంకా ఏవో నా సొంత సరంజామా తో ఎక్సట్రా లగేజ్ బిల్ కట్టి , బిక్కు బిక్కు మంటూ బయలుదేరాను. బయటకి మటుకు గంభీరంగా మొహం పెట్టి.
2006 మే.. అంటే ఎంత గొప్ప సంవత్సరం.మా సిల్వర్ జూబిలీ ఏడాది..ఆ 25 ఏళ్ళల్లో మేం 15 ఏళ్ళు ఏమో కలిసి ఉండి ఉంటాం..మిగిలిన సమయం అంతా షిప్ లో ఇంజనీరు గా..
పిల్లల చదువులు నేను చూసుకుంటూ , ఉద్యోగాలు జీతాలు తాను చూసుకుంటూ 25 ఏళ్ళు దిగ్విజయం గా పూర్తి చేసిన ఏడాది అది..ఆ మెమరిస్ అన్నీ ఓ ఆల్బమ్ గా స్వయం గా నేనే తయారు చేసి తీసుకు వచ్చాను.అప్పటికి కోలేజ్ లు అవీ ఏమి లేవు.అంతా హాండ్ మేడ్ కోలేజ్.
వీసా రాత కోతలు ముగించుకుని బయటకి వచ్చేసరికి అక్కడ తను ఎదురు చూస్తూ..సంతోషంతో గిర్రున తిరిగిన నీళ్ల వెచ్చదనం ఇప్పటికీ గుర్తే నాకు.
దారి అంతా ఎడారి , మధ్యలో కట్టిన ఇసుక రంగు ఇళ్ళు..విశాలమైన రోడ్లు..కార్లు తప్ప మరింకే వాహనం కనపడని వైనం.అబ్బురంగా చూస్తూ కూర్చున్నాం.
ఇంటికి చేరాం.ఇంతెత్తున సీలింగ్..విశాలమైన చప్పుడు చేయని లిఫ్ట్.బిల్డింగ్ లో ఏ సి చల్లదనం అన్నీ కొత్తే.
ఇంట్లో సామాన్లు చేర్చి ఆ రోజుకి రెస్ట్ కదా..భోజనం మనింట్లో పని చేసే " బీటా " చేసింది ..అంటే..అదిగో అప్పుడే మొట్టమొదట బీటా పేరు విన్నాను.
తను శ్రీ లంకన్ ఆవిడ.. లుంగీ లాంటి స్కర్ట్ , పైన ఓ టాప్ వేసుకుని వచ్చేది.ఆవిడే నా పాలిట రెబెక్కా..
మీలో కొందరైనా రెబెక్కా నవల చదివి ఉంటారు కదా..ఆ నవల లో ఆమె కనిపించదు..కానీ ఆమె ప్రభావం ఆమె నివసించిన ఇంట్లో అందరి మీదా కనిపిస్తూ ఉంటుంది..అందరూ రెబెక్కా ఇలా..ఆమె ఇంత గొప్పగా అంటూ ..తరవాత వచ్చిన రెండో భార్య జీవితం నరకం చేస్తూ ఉంటారు..ఆ కథ మరొకసారి..😊😊
నేను వెళ్లే సరికి ఇల్లు మహా శుభ్రం గా ఉంది.వంటిల్లు మరీ నూ..కౌంటర్ లు అవే గట్టుల మీద ఒక్క సామాను లేదు.అన్నీ వాటి వాటి స్థానం లో పెట్టేసి ఉన్నాయి..
నేను కొంచెం బిక్క మొహంతో ఉన్నాను కదా , మర్నాడు తను ఇల్లు , వంటిల్లు అప్పచెప్పేసి నాకు ఆఫీసు కి వెళ్లి పోయాడు..రెబెక్కా తరవాత ఇంటికి వచ్చిన రెండో ఆమె లాగే నేను లో లోపల భయపడి పోతూ, అమ్మో ఇల్లు ఇంత నీట్ గా సర్దుకొక పోతే ఆ బీటా ఏమనుకుంటుందో..ఎడ్డే మొహం అనుకోదు.. అని నాకు నేనే ఆలోచించేసుకుని , అన్నాలు టిఫిన్లు తినేసి , ప్లేట్స్ గ్లాసులు అన్నీ కడిగేసి , తుడిచేసి మళ్ళీ అన్నీ అలామరలో సర్దేసి..
అమ్మయ్య అంటూ కూర్చున్నాను.
ఇలాగే ఓ 3, 4 నెలలు నడిచాక , ఓ రోజు ఇవన్నీ నువ్వెందుకు కడుగుతున్నావు..బీటా వచ్చి కడుగుతుంది కదా..అన్నాక..నాకు మెలకువ వచ్చినట్టు అయింది..అవునా..తాను కడుగుతుందా..అని నోరు తెరిచి మరీ ఆశ్చర్య పోయి...ఈ ఇంటికి నేను కూడా ఓనరమ్మ ని కదా అంటూ ఓ స్పృహ కలిగింది..
బీటా కి ఈ సంగతి ఏమీ పట్టేది కాదు..వచ్చేది , ఇల్లు క్లినింగ్ , వంటిల్లు క్లినింగ్ వంట అన్నీ చేసుకుని వెళ్లిపోయేది.
నా భాష తనకి అర్ధం కాదు అని నోరు మూసుకుని కూర్చునే దాన్ని..బట్లర్ ఇంగ్లీష్ లో తను కుమార్ బాగా మాట్లాడుకునే వారు..స్పెషల్ గా చూసేది.తన ఇష్టాలని..మంచిదే..పాపం.
అన్నిట్లో కొబ్బరి ఉండలసిందే..ఓ ఏడాది చేసి మానేసి శ్రీ లంక వెళ్లి పోయింది.
తానే ఆ ఇంటికి ఓనర్ అన్నట్టు ఎప్పుడూ ప్రవర్తించలేదు..కానీ స్థాన బలం ఏదో చేజిక్కించు కున్నట్టి నాకు అనిపించి..నన్ను నా ఇంటికి కొత్త దాన్ని చేసింది..తానే మా ఇంటి రెబెక్కా..
నిజానికి ఇదంతా ఓ కథ లా రాయొచ్చు..కానీ నాకు అంత ఓపిక లేదు మరి.
ఇది చదివి కుమార్ ఏమంటాడో..😊😊
ఏమన్నా..ఇప్పుడు భయం లేదు..నేనే ఓనరమ్మని మరి..😊😊
11 09 2018
కువైట్
వసంత లక్ష్మి .పి.
మా చిన్నబ్బాయి 12 త్ ఆ తరువాత వివిధ రకాల ఎంట్రన్స్ పరీక్షలు రాయించి మే చివరలో మేం ఇద్దరం కువైట్ కి బయలుదేరాం.. మొట్టమొదటిసారి విదేశమ్ లో నివసించడానికి.మా అమ్మగారి కి ఓ పక్క బెంగ , మరో పక్క కుమార్ ఎక్కడుంటే నేనూ ఆ పక్కనే ఉండక తప్పదు అని నిశ్చింత ..అంతే కదా అమ్మ లకి.
ఇక చూడండి..నేనేదో అప్పుడే మొట్టమొదటి సారి అత్తారింటికి వెళుతున్నట్టు , కూర పొడి , చారు పొడి , సాంబారు పొడి , కంది గుండా అంటూ లెబెల్స్ రాసి మరీ పొట్లాలు కట్టేసి ఇచ్చింది..తానే స్వయంగా తయారు చేసి..నేనేమో ఇక్కడ ఏం దొరుకుతాయో తెలియదు అని ఓ మిక్సీ ..ప్రీతి మిక్సీ కొని , ఇంకా ఏవో నా సొంత సరంజామా తో ఎక్సట్రా లగేజ్ బిల్ కట్టి , బిక్కు బిక్కు మంటూ బయలుదేరాను. బయటకి మటుకు గంభీరంగా మొహం పెట్టి.
2006 మే.. అంటే ఎంత గొప్ప సంవత్సరం.మా సిల్వర్ జూబిలీ ఏడాది..ఆ 25 ఏళ్ళల్లో మేం 15 ఏళ్ళు ఏమో కలిసి ఉండి ఉంటాం..మిగిలిన సమయం అంతా షిప్ లో ఇంజనీరు గా..
పిల్లల చదువులు నేను చూసుకుంటూ , ఉద్యోగాలు జీతాలు తాను చూసుకుంటూ 25 ఏళ్ళు దిగ్విజయం గా పూర్తి చేసిన ఏడాది అది..ఆ మెమరిస్ అన్నీ ఓ ఆల్బమ్ గా స్వయం గా నేనే తయారు చేసి తీసుకు వచ్చాను.అప్పటికి కోలేజ్ లు అవీ ఏమి లేవు.అంతా హాండ్ మేడ్ కోలేజ్.
వీసా రాత కోతలు ముగించుకుని బయటకి వచ్చేసరికి అక్కడ తను ఎదురు చూస్తూ..సంతోషంతో గిర్రున తిరిగిన నీళ్ల వెచ్చదనం ఇప్పటికీ గుర్తే నాకు.
దారి అంతా ఎడారి , మధ్యలో కట్టిన ఇసుక రంగు ఇళ్ళు..విశాలమైన రోడ్లు..కార్లు తప్ప మరింకే వాహనం కనపడని వైనం.అబ్బురంగా చూస్తూ కూర్చున్నాం.
ఇంటికి చేరాం.ఇంతెత్తున సీలింగ్..విశాలమైన చప్పుడు చేయని లిఫ్ట్.బిల్డింగ్ లో ఏ సి చల్లదనం అన్నీ కొత్తే.
ఇంట్లో సామాన్లు చేర్చి ఆ రోజుకి రెస్ట్ కదా..భోజనం మనింట్లో పని చేసే " బీటా " చేసింది ..అంటే..అదిగో అప్పుడే మొట్టమొదట బీటా పేరు విన్నాను.
తను శ్రీ లంకన్ ఆవిడ.. లుంగీ లాంటి స్కర్ట్ , పైన ఓ టాప్ వేసుకుని వచ్చేది.ఆవిడే నా పాలిట రెబెక్కా..
మీలో కొందరైనా రెబెక్కా నవల చదివి ఉంటారు కదా..ఆ నవల లో ఆమె కనిపించదు..కానీ ఆమె ప్రభావం ఆమె నివసించిన ఇంట్లో అందరి మీదా కనిపిస్తూ ఉంటుంది..అందరూ రెబెక్కా ఇలా..ఆమె ఇంత గొప్పగా అంటూ ..తరవాత వచ్చిన రెండో భార్య జీవితం నరకం చేస్తూ ఉంటారు..ఆ కథ మరొకసారి..😊😊
నేను వెళ్లే సరికి ఇల్లు మహా శుభ్రం గా ఉంది.వంటిల్లు మరీ నూ..కౌంటర్ లు అవే గట్టుల మీద ఒక్క సామాను లేదు.అన్నీ వాటి వాటి స్థానం లో పెట్టేసి ఉన్నాయి..
నేను కొంచెం బిక్క మొహంతో ఉన్నాను కదా , మర్నాడు తను ఇల్లు , వంటిల్లు అప్పచెప్పేసి నాకు ఆఫీసు కి వెళ్లి పోయాడు..రెబెక్కా తరవాత ఇంటికి వచ్చిన రెండో ఆమె లాగే నేను లో లోపల భయపడి పోతూ, అమ్మో ఇల్లు ఇంత నీట్ గా సర్దుకొక పోతే ఆ బీటా ఏమనుకుంటుందో..ఎడ్డే మొహం అనుకోదు.. అని నాకు నేనే ఆలోచించేసుకుని , అన్నాలు టిఫిన్లు తినేసి , ప్లేట్స్ గ్లాసులు అన్నీ కడిగేసి , తుడిచేసి మళ్ళీ అన్నీ అలామరలో సర్దేసి..
అమ్మయ్య అంటూ కూర్చున్నాను.
ఇలాగే ఓ 3, 4 నెలలు నడిచాక , ఓ రోజు ఇవన్నీ నువ్వెందుకు కడుగుతున్నావు..బీటా వచ్చి కడుగుతుంది కదా..అన్నాక..నాకు మెలకువ వచ్చినట్టు అయింది..అవునా..తాను కడుగుతుందా..అని నోరు తెరిచి మరీ ఆశ్చర్య పోయి...ఈ ఇంటికి నేను కూడా ఓనరమ్మ ని కదా అంటూ ఓ స్పృహ కలిగింది..
బీటా కి ఈ సంగతి ఏమీ పట్టేది కాదు..వచ్చేది , ఇల్లు క్లినింగ్ , వంటిల్లు క్లినింగ్ వంట అన్నీ చేసుకుని వెళ్లిపోయేది.
నా భాష తనకి అర్ధం కాదు అని నోరు మూసుకుని కూర్చునే దాన్ని..బట్లర్ ఇంగ్లీష్ లో తను కుమార్ బాగా మాట్లాడుకునే వారు..స్పెషల్ గా చూసేది.తన ఇష్టాలని..మంచిదే..పాపం.
అన్నిట్లో కొబ్బరి ఉండలసిందే..ఓ ఏడాది చేసి మానేసి శ్రీ లంక వెళ్లి పోయింది.
తానే ఆ ఇంటికి ఓనర్ అన్నట్టు ఎప్పుడూ ప్రవర్తించలేదు..కానీ స్థాన బలం ఏదో చేజిక్కించు కున్నట్టి నాకు అనిపించి..నన్ను నా ఇంటికి కొత్త దాన్ని చేసింది..తానే మా ఇంటి రెబెక్కా..
నిజానికి ఇదంతా ఓ కథ లా రాయొచ్చు..కానీ నాకు అంత ఓపిక లేదు మరి.
ఇది చదివి కుమార్ ఏమంటాడో..😊😊
ఏమన్నా..ఇప్పుడు భయం లేదు..నేనే ఓనరమ్మని మరి..😊😊
11 09 2018
కువైట్
వసంత లక్ష్మి .పి.
