ఒంటరి స్తంభాలు

ఒంటరి స్తంభాలు అవి
దినమంతా దిగులుగా
నలు దిక్కులా నిరామయం గా
దిక్కుల కాపలా కాస్తూ

సాయం సంధ్య తో చీకట్లు
చిరు చిరు గా ప్రవేశించ గానే
ఈ స్తంభాలు జీవం పోసుకుంటాయి
వేయి కాదు లక్షల కళ్ళు విచ్చుకుంటాయి ..

సుదూరం గా ఉన్న ఓడలు
ఊపిరి పోసుకుని ఒడ్డు కి చేరతాయి
పిల్లాడి చేతిలో బాటరీ లైటు లా
గుండ్రం గా తిరుగుతూ

తొలి సూర్య కిరణాలు సోకగానే
శాపం పొందిన రాకుమారి లా
వెలుగు ఆపేసుకుని ..
ఉదయం నిద్ర కి ఉపక్రమిస్తుంది

సముద్రం విరుచుకు పడి
అలల లా తేలిపోతూ ,
నేల ని తాకే ఒడ్డున ..
ఓ కిరణం కూడా తాకితే ..

ఈ దీప స్తంభం అమర్చిందే ..
ఎత్తుగా కొండ పై నిలుచుని
తన చుట్టూ వెలిగే మిణూగురు లాంటి
నేల దీపాలని గమనిస్తూ విస్తు పోతూ

యారాడ కొండైనా .. ద్వీపం అయినా
ఏదో ఓ ఒంటరి ప్రదేశమే తన ఉనికి
సముద్రం లోతు పాతులు దీర్ఘం గా
తన సూటి అయిన చూపుతో కొలుస్తూ ..

యారాడ కొండ పై మా ఊరి
దీప స్తంభం ..కొండ శిఖరాగ్రం పై
చెట్టు చివరాఖరి కొమ్మ పై పిట్ట
కూర్చున్నట్టు .. అలఓకగా నిలుచుని
కన్ను కొడుతూ ఉంటుంది ..రాత్రి కి .

ఆ దీప స్తంభం తో మాకెన్ని
జ్నాపకాలు ..ఎవరు ఆప్తులు వచ్చినా
పదండి మా విశాఖ చూపిస్తాం అని
ఆ కొండ ఎక్కించడం ..దానికి ముందు
సముద్రం చానల్ ఓ లాంచ్ లో ..

నలుపు తెలుపు ..డాల్ఫింస్ నోస్
లైట్ హౌస్ అని తన పేరు రాసుకుని ,
దీపం సమ్మె లా పవిత్రం గా ఎవరి
జోలి తగలకుండా కొండ చివరి వాలు పై
ఆని , రాజుగారి ఒంటి స్తంభం మేడ లా

తపస్సు చేసుకుంటున్న ముని కి
తపోభంగం కలిగినట్టు ..
కిల కిల మంటూ అప్పుడప్పుడు జనం
లోపల ఉన్న గుండ్రని మెట్లు ఎక్కి ,
ఇంకా పై పైకి ఒక నిచ్చెన లాంటిది ఎక్కి

చివరాఖరుకి ..ఆ తల పై చేరి తలుపు
తీసి అడుగు పెడితే ,కొడుతుంది
ఉప్పెన లాంటి గాలి ..జీవిత కాలం లో
కూడబెట్టిన కల్మషాన్ని అంతా కడిగేస్తూ
అబ్బ ఏం గాలి ? రివ్వు రివ్వున గాలి
రెక్కలు ఎగర గొట్టేస్తూ , చాచి చూడు
పక్షి లా ఎగర గలుగుతావేమో అని పిస్తూ ..
జాగ్రత్తగా దువ్వి ముడి వేసిన తల అంతా
చిందర వందర చేస్తూ స్వేచ్చ అంటే ఇదే కాదూ

అని చిరునవ్వులు మొలకెత్తిస్తూ
ఇదే నా గమ్యం ..ఇదే ప్రపంచం చివర .
ఇదే మరి నా తిరుగు రాని గమ్యం అని
అని రూఢిగా ప్రకటిస్తూ ..ఆ గుండ్రని
వెలుతురు దిమ్మ చుట్టూ , తిరగడం ..
ప్రద్క్షిణం ని గుర్తు చేస్తూ ..

ప్రపంచం నుంచి పారి పోవాలని
అనిపించిందా ? ఇక్కడికి రా ! అంటూ
దీవించింది ..ఆ కిరణాల కిరణ్మయుడు ..
శాంతి దొరికింది , జీవిత కాలం కి సరిపడా ..

దీప స్తంభం ఎక్కడ చూసినా ..
అవి సుందరమైన ద్వీపాలే ..
లేదా ఎత్తైన శిఖరాగ్రాలు ..
ప్రపంచం లో ఉన్న అన్ని లైట్ హౌస్ లని
చూడాలి అని ఓ తీర్థ యాత్ర కల
ఎప్పటికి తీరుతుందో ?

ఆఖరున ..ఈ లైట్ హౌస్ లు ..
శాంతి అశాంతి ..ప్రశాంత త ..కల్లోలం ..
మనసులో స్థిరత్వం ..కాసింత చిత్త చాంచల్యం ..
పిచ్చి వెర్రి ..మామూలు మనిషిత్వం ..
వీటన్నిటికి మధ్య ఓ సరిహద్దు గీత లా
నిలబడి నట్టు ..నాకు ఎపుడూ ..తోస్తుంది ..

వేదాంతం ..అంటూ ఎక్కడొ లేదు ..
నీ మధ్యే నీలోనే ఉన్నాను ..ఇలా
నిట్ట నిలువుగా నీ మెదడు పొరల లో
ఎన్ని ఎన్నెన్ని కథలు , కబుర్లు చెపుతుందో
ఈ వెలుతురు కిరణాల స్తంభం ..

వింటారా మరి ?