సముద్రం

సముద్రం కథలు చెప్పి చెప్పి
అలసిపోయిన అమ్మ లాగా ..
తేలి పోతూ ..
అల ల పై నెమ్మదిస్తొంది ..

తీరం ఎప్పటిలాగానే
స్థిరం గా
పానుపు లా
పొడి పొడి ఇసక తో ..

దొంగాట ఆడుకుంటూ
అలా దొర్లిపోయాడు
సూర్యుడు ఎక్కడికి పోతాడు ?
రేపటికి దిగ్మండలం మీదకి రాడూ
ధీమా తో సముద్రం ..

ఆకలి పక్షులో
ఆడు కునే పిట్టలో
నీలి నీటి పై వేటాడుతూ
తుర్రు మంటూ ,
పగటి చుక్క ల్లా ..

ఉత్తరాన ఉత్తరాలు
అందించాలి అంటూ
పరుగులు తీసేం
మబ్బు తునకలు ..
తునక లు తునకలు గా
పీచు మిఠాయి లా
విడి పోతూ ..

అంతా ఆట ట ..
అంటున్నట్టు ..
చిన్న పిల్లల ఆట అన్నట్టు
నత్త లు చెదురు మెదురవుతూ ..

ఇలా ఈ ఒడ్డున కూర్చుని
ఈ సృష్టి సౌందర్యం
ఒక్క సారీ చూడరా ? అని
బెంగ గా సముద్రం వాపోతూ ..

నా ఇల్లు నా కుటుంబం ,
నా జీతం , నా జీవనం అంటూ
వాహనాల లో పరుగులు
అంటూ నరులు వానరుల నుంచి
వచ్చిన నరులు ..

అంతే కదా ..మన జీవనం
సుదూర స్వప్నాల కై
అవిశ్రాంత పయనాలు
నయనాలు తెరిచి మరీ

ఒక్క క్షణం ఆగితే ..
అలా ఆగితే ..ఆగిపోతామేమో ..
నాగరికత వెలిసిపోతుంది ..
జన జీవనం మరి ఏమవుతుందో ..

సముద్రం మటుకు ..
నాగరికత ని కలిపేసుకుంటూ
అలా ..నిరంతరం ..
ఇలా తరం తరం ..