అర్ధరాత్రి వస్తారు, ఈ వలస పక్షులు.. కలల ను సాకారం చేసుకోవడానికి దూర తీరాలు, వెళతారు ,మూడేళ్ళు కి ఒకసారి, మనసు మళ్ళుతుంది. అమ్మ ని చూడాలి, జన్మ భూమి ని చూడాలని, స్నేహితులు ని పలకరించాలి, తమ విజయాలు ని అందరి తో పంచు కోవాలని. పెద్ద, పెద్ద సూట్కేస్ లు మోసుకుంటూ వస్తారు, ఐ పాడ్లు, బాగులు, పెన్నులు,పూసలు, ఇంకా ఏవేవో మోసుకుని వస్తారు అందరికి తల ఒక గిఫ్ట్. ఖాళీ అయిన వాటిని మళ్లీ నింపాలి కదా పచ్చళ్ళు పొడులు, స్వీట్స్ తో. ఇది ఒక నిరంతర ఇచ్చి పుచ్చుకోవడం..
ఇంక మొదలు ...ఉరుకులు పరుగులు, చుట్టాల ఇంటికి, దూర బంధువుల పెళ్ళిళ్ళు, దగ్గర బంధువుల పుట్టిన రోజులు, అమెరికా కెమెరా కన్ను లో అందరు పడాలి కదా, ఇంకా బజార్లులు కి రోజు పరుగులు, అర్ధ రాత్రి వరకు షాపింగ్, బట్టల షాపింగ్, బంగారం షాపింగ్,చెప్పుల షాపింగ్,గిఫ్ట్స్ షాపింగ్,స్టీలు గిన్నెలు, కుక్కర్ గిన్నెలు, కాఫీ ఫిల్టర్లు, తెలుగు కథల పుస్తకాలు, సీడీలు ,పచ్చళ్ళ ప్యాకింగ్, ఇంకా ముఖ్యం గా టై లర్ చుట్టూ ప్రదక్షణలు, ఇంకా ఇండియా లో టైలర్లు కి ఇంత ప్రాముఖ్యం ఉందా అని తెలుసుకుంటారు. వీసా, పాస్ పోర్ట్,టికెట్ ఉండడం కాదు, ఈ టైలర్ సమయానికి నీ డ్రెస్సులు, జాకెట్లు ఇవ్వడం మీద ఉంది, నీ ప్రయాణం అని కూడా తెలుసు కుంటారు. రోజూ , దేవుడు ని పొద్దున్నే వేడుకుంటారు, నా బట్టలు సమయానికి వచ్చేలా చేయి స్వామి అని, నీ ఉద్యోగం కోసం కూడా అంత ప్రార్ధించి ఉండవు. ఒకొక్క సమయం లో ఒక్కొక్కరు కి ఎంత ప్రాధాన్యం వస్తుందో, నీకు అర్ధం అవుతుంది. టైలర్ అని తక్కువగా ఇంకెప్పుడు చూడవు..మధ్యలో, తిరుపతో, ఇంకో దేముడు తోనో నువ్వు చేసుకున్న ఒప్పందం గుర్తు వస్తుంది. చిలుకూరి బాలాజీ చుట్టూ ప్రదక్షణలు ఉన్నాయి.. ఎలాగు..ఇంకా , చిన్న చిన్న కష్టాలు కి చిన్న చిన్న దేముడు లతో మొక్కులు ఉన్నాయి, నువ్వు చదివిన స్కూల్ టీచరులు ని కలవాలి, వీలు అయితే, నువ్వు పుట్టిన పల్లెటూరో, చిన్న ఊరో వెళ్లి, నీ ఫేస్ బుక్ ఫ్రెండ్స్ కోసం ఫోటోలు తీయాలి, ఇంకా, ఊటీ వెళ్ళాలి, లేదా అరకు వెళ్ళాలి, పిల్లలు ఉంటే తాజ్ మహల్ చూపించాలి, రాజధాని ఢిల్లీలో తిప్పవద్దూ .. షిరిడి, శ్రీశైలం.. అన్నీ ఈనెల లోపే..
ఇంత లో , ఈ దుమ్ము, వేడి కి జ్వరాలు, దగ్గులు వస్తాయి, ఈ ఇండియా ఎప్పుడూ బాగు పడుతుందో, అనుకుంటూ, ఇబ్బంది పడతావు, వీధి చివర డాక్టర్ ఫరవాలేదా, అపోలో కి వెళ్ళాలా అని ఆలోచిస్తూ ఉండే లోపు నీ లీవ్ అయిపోతుంది..
అమ్మో అప్పుడే అయిపొయింది, ఇంకా ఏలూరు పిన్ని ,బెజవాడ అత్తా, రాజమండ్రి మావయ్యల ను చూడనే లేదు, ఏమి అంటారో? ఒక్క తెలుగు సినిమా ధియేటర్ లో చూడాలి అనుకున్న.. ఫ్రెండ్స్ తో పార్టీ అనుకున్నా..బీచ్ లో లాంగ్ డ్రైవ్ అనుకున్నా, ట్యాంక్ బండ్ మీద ఐస్ క్రీం అనుకున్నా, మూడు ఏళ్ళు ఎన్ని కలలు కన్నాము ..
అప్పుడే, సామాను ప్యాక్ చేసుకునే టైం వచ్చింది. అమ్మబాబోయ్ , ఈ సామాను అంతా ఎలా సర్దడం? ఎంత బరువో? అమ్మో నేను కూడా ఇంత పెరిగాను, నా జీన్స్ లోకి పడతానా? మళ్లీ ఎప్పుడూ వస్తానో, మళ్లీ ఎప్పుడూ తిరుగు తానో ఈ వీదుల్లో, ఈ ఆటో ల లో, ఈ కిక్కిరిసిన సజీవ రోడ్డులు మీద ? ఎలా వదిలి వెళ్ళడం, నేను పుట్టి పెరిగిన ఊరు , దుమ్ము ధూళి ఉన్న ఈ మట్టి వాసన ఎంత బాగుంటుంది? ఈ భూమి ని వదలి ఎలా వెళ్ళడం? కాని అక్కడ రోడ్డులు ఎంత బాగుంటాయి, గాలి ఎంత స్వచ్చం గా ఉంటుంది, డాల్లర్లు,సుఖాలు ,గుర్తు వస్తాయి.
ఈ దేశం లో పుట్టాను, అక్కడ ఎక్కడో బతుకుతున్నాం, ఇక్కడ జ్ఞాపకాలు కావాలి, ఇక్కడ ప్రేమలు కావాలి, ఇక్కడ మట్టి వాసన కావలి, ఇక్కడ సంస్కృతి కావలి, ఇక్కడ పండుగలు, ఇక్కడ దేముడులు కావాలి.. కాని, అక్కడ డాలర్లు కావాలి..
అన్నిటిని వదులుకుని మళ్లీ అర్ధ రాత్రి ఎక్కుతాము .... ఇక్కడ అర్ధ రాత్రి ,కాని అక్కడ ఇంకా ఉదయమే కదా..
మళ్లీ , మళ్లీ, వస్తూ పోతూ ఉంటాము వలస పక్షులం కదా..
ఇంక మొదలు ...ఉరుకులు పరుగులు, చుట్టాల ఇంటికి, దూర బంధువుల పెళ్ళిళ్ళు, దగ్గర బంధువుల పుట్టిన రోజులు, అమెరికా కెమెరా కన్ను లో అందరు పడాలి కదా, ఇంకా బజార్లులు కి రోజు పరుగులు, అర్ధ రాత్రి వరకు షాపింగ్, బట్టల షాపింగ్, బంగారం షాపింగ్,చెప్పుల షాపింగ్,గిఫ్ట్స్ షాపింగ్,స్టీలు గిన్నెలు, కుక్కర్ గిన్నెలు, కాఫీ ఫిల్టర్లు, తెలుగు కథల పుస్తకాలు, సీడీలు ,పచ్చళ్ళ ప్యాకింగ్, ఇంకా ముఖ్యం గా టై లర్ చుట్టూ ప్రదక్షణలు, ఇంకా ఇండియా లో టైలర్లు కి ఇంత ప్రాముఖ్యం ఉందా అని తెలుసుకుంటారు. వీసా, పాస్ పోర్ట్,టికెట్ ఉండడం కాదు, ఈ టైలర్ సమయానికి నీ డ్రెస్సులు, జాకెట్లు ఇవ్వడం మీద ఉంది, నీ ప్రయాణం అని కూడా తెలుసు కుంటారు. రోజూ , దేవుడు ని పొద్దున్నే వేడుకుంటారు, నా బట్టలు సమయానికి వచ్చేలా చేయి స్వామి అని, నీ ఉద్యోగం కోసం కూడా అంత ప్రార్ధించి ఉండవు. ఒకొక్క సమయం లో ఒక్కొక్కరు కి ఎంత ప్రాధాన్యం వస్తుందో, నీకు అర్ధం అవుతుంది. టైలర్ అని తక్కువగా ఇంకెప్పుడు చూడవు..మధ్యలో, తిరుపతో, ఇంకో దేముడు తోనో నువ్వు చేసుకున్న ఒప్పందం గుర్తు వస్తుంది. చిలుకూరి బాలాజీ చుట్టూ ప్రదక్షణలు ఉన్నాయి.. ఎలాగు..ఇంకా , చిన్న చిన్న కష్టాలు కి చిన్న చిన్న దేముడు లతో మొక్కులు ఉన్నాయి, నువ్వు చదివిన స్కూల్ టీచరులు ని కలవాలి, వీలు అయితే, నువ్వు పుట్టిన పల్లెటూరో, చిన్న ఊరో వెళ్లి, నీ ఫేస్ బుక్ ఫ్రెండ్స్ కోసం ఫోటోలు తీయాలి, ఇంకా, ఊటీ వెళ్ళాలి, లేదా అరకు వెళ్ళాలి, పిల్లలు ఉంటే తాజ్ మహల్ చూపించాలి, రాజధాని ఢిల్లీలో తిప్పవద్దూ .. షిరిడి, శ్రీశైలం.. అన్నీ ఈనెల లోపే..
ఇంత లో , ఈ దుమ్ము, వేడి కి జ్వరాలు, దగ్గులు వస్తాయి, ఈ ఇండియా ఎప్పుడూ బాగు పడుతుందో, అనుకుంటూ, ఇబ్బంది పడతావు, వీధి చివర డాక్టర్ ఫరవాలేదా, అపోలో కి వెళ్ళాలా అని ఆలోచిస్తూ ఉండే లోపు నీ లీవ్ అయిపోతుంది..
అమ్మో అప్పుడే అయిపొయింది, ఇంకా ఏలూరు పిన్ని ,బెజవాడ అత్తా, రాజమండ్రి మావయ్యల ను చూడనే లేదు, ఏమి అంటారో? ఒక్క తెలుగు సినిమా ధియేటర్ లో చూడాలి అనుకున్న.. ఫ్రెండ్స్ తో పార్టీ అనుకున్నా..బీచ్ లో లాంగ్ డ్రైవ్ అనుకున్నా, ట్యాంక్ బండ్ మీద ఐస్ క్రీం అనుకున్నా, మూడు ఏళ్ళు ఎన్ని కలలు కన్నాము ..
అప్పుడే, సామాను ప్యాక్ చేసుకునే టైం వచ్చింది. అమ్మబాబోయ్ , ఈ సామాను అంతా ఎలా సర్దడం? ఎంత బరువో? అమ్మో నేను కూడా ఇంత పెరిగాను, నా జీన్స్ లోకి పడతానా? మళ్లీ ఎప్పుడూ వస్తానో, మళ్లీ ఎప్పుడూ తిరుగు తానో ఈ వీదుల్లో, ఈ ఆటో ల లో, ఈ కిక్కిరిసిన సజీవ రోడ్డులు మీద ? ఎలా వదిలి వెళ్ళడం, నేను పుట్టి పెరిగిన ఊరు , దుమ్ము ధూళి ఉన్న ఈ మట్టి వాసన ఎంత బాగుంటుంది? ఈ భూమి ని వదలి ఎలా వెళ్ళడం? కాని అక్కడ రోడ్డులు ఎంత బాగుంటాయి, గాలి ఎంత స్వచ్చం గా ఉంటుంది, డాల్లర్లు,సుఖాలు ,గుర్తు వస్తాయి.
ఈ దేశం లో పుట్టాను, అక్కడ ఎక్కడో బతుకుతున్నాం, ఇక్కడ జ్ఞాపకాలు కావాలి, ఇక్కడ ప్రేమలు కావాలి, ఇక్కడ మట్టి వాసన కావలి, ఇక్కడ సంస్కృతి కావలి, ఇక్కడ పండుగలు, ఇక్కడ దేముడులు కావాలి.. కాని, అక్కడ డాలర్లు కావాలి..
అన్నిటిని వదులుకుని మళ్లీ అర్ధ రాత్రి ఎక్కుతాము .... ఇక్కడ అర్ధ రాత్రి ,కాని అక్కడ ఇంకా ఉదయమే కదా..
మళ్లీ , మళ్లీ, వస్తూ పోతూ ఉంటాము వలస పక్షులం కదా..
very nice andi ....nijame valasa pakshulam
రిప్లయితొలగించండిvery nice andi ....nijame valasa pakshulam
రిప్లయితొలగించండిరమణ కుమార్ అల్లంశెట్టి గారూ !
రిప్లయితొలగించండినమస్కారం అండీ , అవును అందరం వలస పక్షులమే , పుట్టిన ఊరు వదిలి మరో ఊరికి జీవనానికై వెళ్ళే ప్రతీ వారూ వలస పక్షులే ..
థాంక్యూ అండీ ,మీ స్పందన తెలియ చేసినందుకు .. ఈ మధ్యే వసంతం పేరుతో ఒక బ్లాగ్స్ సంకలనం ప్రచురించాను ..
వసంత లక్ష్మి .