మాచ్ ఫిక్సింగ్ ...

2000 సంవత్సరం లో, నేను నా సహచరుడు కలిసి ఎల్ ఎల్ బి చదవాలని నిశ్చయించుకున్నాం..అప్పుడు యునివర్సిటీ లో వీ సి ,సింహాద్రి గారు , అట్టేన్దంస్ విషయం లో చాల కఠినం అని పేరు ఉండేది, అందు వల్ల ఎం బి ఎం కళాశాల లో జేరాం..ప్రవేశ పరీక్ష అవి రాసి..

ఇంక మూడేళ్ళు నేను ,ఒక చిన్న పిల్ల లాగ, పుస్తకాలు హృదయానికి హత్తుకుని,ఎంతో ఇష్టం గా ,ఒక్క క్లాస్స్ మిస్ అవకుండా, పరిక్షల ముందు నైట్ అవుట్ లు కూడా చేస్తూ, మళ్లీ కాలేజ్ గర్ల్ అవతారం ఎత్తేను..నాతో పాటు నా క్లాస్ మేట్ ..గా మా ఆయన..

మొదటి రోజు, మా తరగతి పిల్లలు లేచి నిలుచున్నారు..మా ఇద్దరినీ చూసి, మేం లెక్చరర్ అనుకుని...\

మొహమాటం గా మేం బెంచి మీద కూర్చునే సరికి గొల్లున నవ్వులు..అందరూ చిన్న ,చిన్న పిల్లలు, అందులో అయిదేళ్ళు లా చదివే వారు ,మరి చిన్న పిల్ల లాగ ఉంటారు..

అందరి పేర్లు తెలిసాయి, మమ్మల్ని ఎలా పిలవాలో అని ఇబ్బంది పడుతూ ఉంటా..ఉన్నాయి గా మనలని ఇలాంటి సమయం లో ఆదుకోడానికి 'ఆం టి' ,'అంకల్ '...

క్లాస్స్ లు కి రారు, బయట నిల్చుని కబుర్లు చెప్పుకుంటారు, భవిష్యత్తు గురించి చింతే లేదు, చాల మంది, ఎలమంచలి ,తుని ఊళ్ళ నించి కారేజి లు కట్టుకుని, అదే లెండి చిన్న డబ్బాల్ల లో ఉదయం రైలు లో వస్తారు..ఇక్కడికి..

ఇంత శ్రమ పడి వచ్చిన వారు, క్లాస్స్ కి ఎందుకు రారు? అని మాకు ఆశ్చర్యం ..అసలు క్లాస్స్ లో ఎలా కూర్చుంటారు ? మీరు అని వారికి తిరిగి ఆశ్చర్యం..ఎందుకర్రా .అలా అక్కడే తిరుగుతారు, ఆ గోడల మీద కూర్చుని, అంటే..అదేమిటి? మేం ఎంజాయ్ చేయడానికే కదా ఆంటి ,అసలు కాలేజ్ కి వచ్చేదే అందుకు..అన్నారు..

మాకు ఇదంతా ఒక షాక్ ట్రీట్మెంట్..నడి వయసు లో లా చదివి డిగ్రీ సంపాదించి ఏదో సాధించుదాం అని మేము..

యవ్వనం లో, కొండలు డీ కొట్టి ,పిండి చేసే హుషారు లో ఉన్నవారికి ,రేపటి గురించి చింతే లేదు..అంతా నిశ్చింత ...అమ్మ ,నాన్న ల అండ ఉందిగా వారికి..మేమే అమ్మ నాన్నలం మరి..

మధ్య మధ్య లో, సహచరుడు షిప్ ఎక్కి ఉద్యోగం చేయడానికి వెళ్లి పోయేవాడు, నేను ఒక్కర్తిని, ఒక్క క్లాస్స్ కూడా మిస్ అవకుండా, వారు చెప్పిన వన్ని ,రాసుకుని, ఇంటికి వచ్చి, టెక్స్ట్ బుక్స్ చదివి, నోట్స్ తయారు చేసుకుంటూ, పరీక్ష పత్రాలు పాతవి సంపాదించి ,వాటికి జవాబులు రాస్తూ, అబ్బ ఎంత శ్రద్ధ గా చదివే దాన్నో..మా అబ్బాయి ,హడలి పోయే వాడు నా చదువు చూసి, అమ్మా ఇలా చదివేస్తే ఎలా..అని..

ఇలా కళ్ళు మూసి తెరిచే లోపల మూడేళ్ళు గడిచి పోయాయి..మధ్యలో పిక్నిక్ కి కూడా వెళ్లేం , యారాడ కొండ దిగి అక్కడ ఉన్న రిసార్ట్ లో, మా ఆడ పిల్లలని అందరిని, దగరలో ఉన్న ఒక కొండ ఎక్కిన్చేసాను..అబ్బాయిలు అవురా అనుకునేలా..

ఇదంతా..అసలు కథ కి ఉపోద్ఘాతమే..అంటే నమ్ముతారా..

మాకు ఇంక మూడేళ్ళు ,అవక ముందే, అప్పటి ప్రిన్సిపాల్ ఒకామె ,గీతం కాలేజ్ కి వెళ్లి పోయారు..మేం అందరం కలిసి ,ఆవిడకి ఒక ఫేర్ వెల్ పార్టీ కూడా ఇచ్చెం..

ఆ కాలేజ్ పెట్టినప్పటి నించి ఆవిడే ప్రిన్సిపాల్..గా పని చేస్తున్నారు..

అవినాభావ సంబంధం ఏర్పడింది..ఆవిడ ని అందరూ. పొగడ్తల తో ముంచెత్తారు. ఆవిడ సమాధానం ఇస్తూ, చెప్పిన ఈ నిజం గా జరిగిన కథ మీ అందరికి చెప్పాలనే ..నా ఉద్దేశం..

ఎన్ బి ఎం కాలేజ్ ,మహారాణి పేట లో, సరిగా సముద్రం కి కూత వేటు దూరం లో ఉంది, కాస్త నాలుగు అడుగులు వేసి, రోడ్డు దిగితే, సముద్రం ఊసులు చెపుతూ రా రమ్మని పిలుస్తుంది, (మా ఇల్లు కూడా పెద్ద దూరం కాదు..)

అయిదేళ్ళు లా చదివిన వారు, మరీ , స్నేహితులు అయిపోతారు, అక్కడ..అలాగే ,ఒక శైలజ ఒక ప్రకాశం..మరి స్నేహితులు అయిపోయారు..

స్నేహం ,ప్రేమ గా మార డానికి ఎంత సమయం కావాలి? అందులో ఎదురు గా ఇలాంటి ఎన్నో,ఎన్నెన్నో ప్రేమికుల కథ ల సాక్షి సముద్రం..ఎదురు గా పెట్టుకుని..

ప్రకాశం ఒక మధ్య తరగతి , కుటుంబ నేపధ్యం..శైలజ కొంత పెద్ద కుటుంబం కి చెందిన పిల్ల. ఇద్దరూ, క్లాస్స్ ఎగ్గొట్టి, నూన్ షో లు, సముద్రం ఒడ్డు షికార్లు, ఇంటికి వెళ్లి,ఎప్పుడెప్పుడు మళ్లీ కలుసుకుంటామా  అని ఎదురు చూడడం..అన్ని అలాగే అచ్చం అన్ని ప్రేమ కథ ల లాగే జరుగు తున్నాయి..

ఇద్దరూ, మళ్లీ అఖండ మయిన తెలివి గల వారు, పోటి పడి చదివే వారుట. శైలజ ,ప్రకాశం ఇద్దరూ, ఎప్పుడూ ఫస్టే లేదా సేకండూ..

పంచు కోవడమే..ఆ పై రెండు ప్లేసెస్..

ప్రకాశం కి తండ్రి లేదు, తల్లి ఎలాగో చిన్న ఉద్యోగం చేస్తూ ,చదివి స్తోంది, పెద్ద ప్లీడరు అయి, తన ని ఉద్దరిస్తాడని ఆమె ఎదురు చూస్తోంది, ఒక చెల్లెలు, చిన్న తరగతి లో చదువు.

శైలజ ది పెద్ద కుటుంబమే, అన్న లాయరు, తండ్రి కూడా , అందరూ లాయర్ల కుటుంబం అది.

కాలేజ్ లో అందరికి తెలిసింది, ఇంట్లో కూడా తెలిసింది, వీరి ప్రేమ వ్యవహారం..ప్రకాశం ,కుటుంబ నేపధ్యం తెలిసి, శైలజ ఇంట్లో పెద్ద వారు, వద్దు, కాదు కూడదు అన్నారుట ..

ఇంకా చదువు అవాలి, ఆ పై కదా పెళ్లి అవి, ఈ లోపల వారే ఊరుకుంటారు, అని శైలజ మటుకు అధైర్య పడక , ప్రకాశం కి కూడా ధైర్యం చెపుతూ ,ఇద్దరూ, పరీక్షలకి తయారు అవుతున్నారు.

ఇంతలో ప్రకాశం కి అస్వస్థత ...పరీక్షలు చేయిస్తే తెలిసింది, ఒక సమస్య..గుండె లో ఉంది..ఇంకా ఎక్కువ కాలం బతకడు అని..

ఇలాంటి పరీక్షలకి ఏం సమాధానం ఉంటుంది?

ఏ పుస్తకం లో ఉంటుంది జవాబు? 

ఎందుకు అలా ఒక యువకుడి, జీవితం, ప్రేమ, మధ్యలో నిర్దాక్షిణ్యం గా తుంచి వేయ బడతాయి..

ఈ పరీక్ష పత్రం, ఎవరు తయారు చేస్తారు..? చాల కఠినుడు కదా? శైలజ ధైర్యం చెప్పింది, పరీక్షలు రాసారు..ఫలితాలు వచ్చేయి, ఇద్దరూ ఫస్ట్ క్లాస్ లో పాస్ అయారు..

నువ్వు నీ దారి, చూసుకో, అంటూ ప్రకాశం, ఎంతో చెప్పాడు..శైలజ మొండి పిల్ల వినలేదు..

పెళ్లి, అయినా, ప్రేమ అయినా, చావు అయిన, జీవితం అయినా ఏదయినా నీతోనే అంది..

కాలేజ్ లో పెద్దలు, స్నేహితులు సమక్షం లో తాళి కట్టేడు ప్రకాశం..

ఇద్దరూ కాపరం మొదలు పెట్టారు..

అయేదేదో ..అవుతుంది..అంటూ..ఇద్దరూ, తమ ప్రేమ పొదరిల్లు ని అందం గా గూడు కట్టుకుని నివసించారు..

వైద్యాలు, పరీక్షలు, మందులు, మాకులు ..ఒక పక్క..వారి ప్రేమ జీవనం మరో పక్క, ప్రకాశం కి తన ప్రేమ పునరాజ్జేవం పోసింది, శైలజ..

అయినా ఒక్కోసారి, కొన్ని పరీక్ష పత్రాలు మరి కఠినం ..అందులో ఎంత కష్ట పడ్డ ..ఫెయిల్ అవుతారు..

ఈ జీవన సమరం పరిక్ష లో ప్రకాశం ఫెయిల్ యిపోయాడు.

మాచ్ ఫిక్సింగ్ అయిపొయింది..ఎప్పుడో ,ఎక్కడో..

ఫౌల్ గేం ..ఆడతారు ఎవరో..

ప్రకాశం , ఒక్క ఏడాది మటుకు ,వారి ప్రేమ పొదరిల్లు కి జీవం పోసి, తను మటుకు మధ్యలో ..ఉంటాను నేస్తం..అంటూ వెళ్ళిపోయాడు..

వింటున్న మాకు, కన్నీళ్ళు కారి పోయాయి..

ఉన్నారు శైలజ లాంటి వారు, ప్రేమ అంటే, వందేళ్ళు బతకడం ముఖ్యం కాదు, మూనాల్లు అయినా కలిసి   బతకాలి ,ప్రేమ ని పంచు కోవాలి, పెంచు కోవాలి, కలబోసు కోవాలి, అంటూ..కల ల ని నిజం చేసుకునే వారు..

మా క్లాస్స్ లో ఒక జంట పెళ్లి చేసుకున్నారు, ఒక జంట విడి పోయారు..

మా ప్రయాణం లో ఒక పదనిస ఈ లా చదువు..అందులో ఒక ప్రేమ గీతం ..ఈ కథ , ఈ నిజం ..ఈ నిజమయిన ప్రేమ కథ..

ఎన్ని సినిమాలు చూసినా ,ఎందుకు ప్రేమ కథలు విసుగు రావు..ఇదే ,ఆ ప్రేమ లో మహత్తు..

ఆ ప్రేమ లో మధురిమ..రెండు మనసుల ఏక స్పందన, ఏక రాగం..ఏక తాళం..అదే మరి ప్రేమ ..అంటే..

చంద్ర ముఖి లాంటి వారు ఉన్నారు..ఉంటారు, ఏమి కాని దేవా దాసు కోసం సమస్తం అర్పించి, మోడు లా బతికే వాళ్ళు ఉన్నారు..ఇవి చరిత్ర చెప్పే నిజాలు..

ఇది ఇవాల్టి నా కథ..ప్రకాశం..శైలజ ల కథ..

ఆమె ఎక్కడ ,ఎలా ఉంది అని అడక్కండి.. మరో ప్రేమ హృదయం లో గూడు కట్టుకునే ఉంటుంది..అని ఆశిన్చుదాం..