పిలుపు మొదలయింది ..

తన తలపే తనువు ని తరువు చేస్తుంది, 
అనుకోకుండా వసంతం వచ్చి పడి పోతుంది 
ఏమాత్రం సమయం ఇవ్వదు, 
వసంతం అంటే ఎన్ని ఏర్పాట్లు . 
చిగురించాలి 
మొగ్గలు ముకుళించాలి 
మొగ్గలు సిగ్గులై ఎర్రెర్రని రేకులవాలి 
పూలు వికసించే సంగీతం వినిపించాలి 

అవును పూలు సంగీతం ఆలపిస్తాయి 
తల ఊపుతూ గాలి కి ఒక సన్నని పాట అల్లుకుంటాయి ,
ప్రకృతి చెవి యోగ్గి హర్షిస్తూ వింటుంది .. 
ఒక్క అపస్వరమూ ఉండదు, సామ వేదంకి రూపం ఇచ్చినట్టు 

పూలు పాడే గీతం వసంతం 
మరి ఎందుకో కబురు కన్నా ముందే వచ్చి చేరింది 
తనువూ ఆత్మల  సంగమం కి 
సమయం సందర్భం ఎందుకని శోచిందేమో
ఊహల మొగ్గల సిగ్గులు ఇంకా మొదలవలేనే లేదు 

ఎదురుచూపులు  రాల్చిన ఆకులు ఇంకా రాలుతూనే ఉన్నాయి,
ఎన్ని రంగులో ఎన్ని చిన్నేలో ..
ఒక్కోసారి సమాగమం కన్నా ఎదురుచూపులే హాయి తోస్తాయి,
ఆకులు రాల్చడం లో తరువు కి ఒక హాయి 
నూతన చివురులు చిరునవ్వు ని మోలిపిస్తాయి , 
మోము యోగ ముద్ర దాలుస్తుంది , 
పూర్వ సంగమం సాక్షాత్కరిస్తుంది 
ఆ మాదుర్యం తలుచుకుని ,తలుచుకుని అనుభవించేది ,
ఒక్క క్షణమో ఒక్క రోజో కాదు 
జీవిత కాలం కి సరిపడా ఆత్మా అవలోకనం .. 

అందుకే , 
నా తనువూ ,ఈ సమాగమం 
ఈ వసంతం కి ఇంకా సమాయత్తం అవలేదు 

ఒక యుగమైనా ఒక లిప్త పాటు అయినా 
నాకు ఇంకా సమయం కావాలి, 
ఎదురు చూపుల అనంతమయిన హాయి 
ఇంకా ,ఇంకా నన్ను అనుభవించనీ ,
తొందరపెట్టకు నన్ను తొందరించకు 

చివురించమని పుష్పించమని 
ఉనికి స్థిరీకరించమని 
నన్ను ఎప్పుడు మరి 
తొందర పెట్టకు .. 

సృష్టి కార్యం ఎప్పుడూ నిదానం గా , 
కళ్ళు వెలుతురు కోసం కలలు కన్నట్టు , 
పసి తనం మనసుని వీడనట్టు 
నిదానం గా జరగాల్సిందే .. 

సమస్త సృష్టి కి ఒక్కో క్షణం రాసి పెట్టి ఉంటుంది 
ఆ క్షణం 
ఆ లిప్త పాటు కోసం ఒదిగి ఒదిగి, 
తల్లి పొట్టలో పిండం లాగ తపస్సు చేయాలి ,
తొందర పడిన ప్రతి చర్య చిద్రమే , వద్దు .  
నీ సమయం, నీ ఉనికి సంతకం 
ఇక్కడే ఎక్కడో రాసి పెట్టె ఉంటుంది . 
ప్రతి చర్య కి ప్రతిచర్య అని ఊరికే అనలెదు. 

వసంతమా అందుకే 
తొందర పడకు 
తొందర పెట్టకు 
తరువు తరువు కి కబుర్ల సందేశాలు అందించుకొని 
కరువు తీరా కబుర్లాడుకొని 
ఏ రోజు ఏ మాను నేల కూలుతుందో ,
యుగయుగాలు గా రచిస్తున్న కథ మరి 
ఎన్ని చరిత్రలు దాగున్నాయో ఆకు ,ఆకు లోనూ ,మనకేమి ఎరుక 
నింపాదిగా ఎదురుచూపు కి రూపం వచ్చినట్టు చెట్టు , 
యుగయుగాలుగా ఆకాశం కప్పు కింద గాలి తో సయ్యా ట లాడుతూ 
తన కథ ని సుదూరం గా 
చెట్టు పంపే ఎన్ని సందేశాల టపాలు చేరవేసిందో  గాలి 

ఇంత కథ ఉంది ముందు వెనక 
వసంతమా కాసేపు విరామించు ,
కాసేపు నిదానించు , 
కాస్తంత సమయమివ్వు, 
యుగాంతమో, క్షణ కాలమో నీ పిలుపు నీకు వస్తుంది .
పిలుపు ఎక్కడో మొదలయింది .. 
అవును పిలుపు ..పిలుపే .. మొదలయింది ...