నా అక్షరాల పక్షులు ..

పిడికిలి బిగించి పెట్టాను 
రెక్కలు విరిచి , ఊహలు తెంపి 
స్వేచ్చ ,స్వేచ్చ అంటూ ఎగరాలనే 
పక్షుల రెక్కలు.. 
రంగు రంగులు అద్ది ముచ్చటగా 
ఖరీదయిన గింజలు నోటి కి అందించి 
అందమైన పంజరం ఊచలు కి 
బంగారం రంగు పై పూత  పూసి ,
అయినా అదేం బడాయో ,
ఎప్పుడూ స్వేచ్చ స్వేచ్చ అంటూ 
కువ కువ లాడి , బుర్ర తినేస్తాయి . 

కలలో కూడా అవే ,
పక్షులు పక్షులు పక్షులు 
రెక్కలు విప్పి మొహం మీద కొట్టి 
నీకింకా అర్ధం కాదా ?
అవును నువ్వు మనిషి కదా 
నీకు ,నీకు మెచ్చే మాటే వినిపిస్తుంది 
మా మాటలు, కూతలు నీకు 
కాకోఫోని నీకు , నీ భాష లో నీకు 
అర్ధం అయేలా ఎలా చెప్పం ?

మాకు ఆ పంజరం బ్రతుకు వద్దు 
నీ పోషణ ,నీ ముద్దు ముచ్చట్లు 
మాకు వెగటు , మా రెక్కల మీద ఎగరని 
మాకు ఎగరడం వచ్చనే మర్చిపొయామ్.. 
ఆఖరి బ్రతుకు పోరాటం గా ఇదే మా 
ప్రయత్నం అంటూ, నా ఒంటి నిండా మూకుమ్మిడిగా 
రెట్టలు రెట్టలు రెట్టలు వేసేసరికి ,ఛి ఛి ఛి అంటూ 
పిడికిలి తెరిచి , ఊహల కి రెక్కలు ఇచ్చాను 
అవును రెక్కలిచాను ,అవి పక్షులై ,
నింగి కి ఎగరడం నా కళ్ళారా చూసాను . 
అవును నేను చూసాను ,నా అక్షరాల పక్షులు ..