అనుకున్నదొకటి ..అయిందొకటి

              ఈ ఆదివారం అయినా ఈనాడు అనుబంధంలో కథ , హిందూలో కల్పనాశర్మ వ్యాసం చదివేయాలి అన్న నా చిన్న చిన్న ఆశకి గంట కొట్టేస్తూ ఫోన్‌ కర్కశంగా మోగింది . ట్రింగ్ మంటూ . అవును అవి లాండ్ లైన్‌ మాత్రమే ఉన్న రోజులు . ఎప్పటికైనా ఈనాడు ఆదివారం అనుబంధంలో నా కథ చూసుకోవాలని ఎంత ఆశో ,కథకి వేసిన బొమ్మ కింద నా పేరు రచయిత్రి  సి. వకుళ అని చూసుకోవాలని కలలు కంటూ ఉంటాను. ఐతే అది ఉత్త పగటి కల ,నువ్వు అసలే పగలు ఎక్కువ నిద్రపోతావు.  నీ పేరు వకుళ అని కాదు  అసలు ఊర్మిళ అని  ఉండాల్సింది అంటూ ఆటలు పట్టిస్తారు , పిల్లలూ ,వారి నాన్న కూడ కలిసిపోయి! అదేమిటో కానీ ఈ విషయంలో వాళ్ళందరూ ఒకటైపోతారు .

      నా కథ లంటే అందరికీ వేళాకోళమే . " అమ్మా ! నువ్వు పుట్టినప్పటి నుంచి చదివేస్తున్నంత మాత్రాన ,రచయిత్రివి అయిపోలేవు. రచయిత్రిగా నువ్వు  పుట్టాలి అమ్మా ! " అంటూ పెద్దవాడు నన్ను ఏడిపిస్తాడు అయినా సరే ,నా ఆశ చచ్చిపోలేదు .  దానికి మటుకు నీళ్ళు పోసి అలా బతికిస్తున్నాను.  ఎందుకంటే మా ఇంట్లో చిన్న మొక్క అయినా బతకదు అదేమిటో మరి ? మనకి మొక్కలు అచ్చిరావు అని మా అమ్మ తరచు వాడే మాటే నేనూ వాడేస్తాను ..అసలు విషయం నాకు నీళ్ళు పోయాలంటే ..హ్మం ..చెప్పేస్తున్నా (ఎవరైనా అంటే ఊరుకోను కానీ..) నాకు బద్ధకం ఎక్కువ . అందుకే మా ఇంట్లో పచ్చదనమూ అవీ జాంతా నై ..

పెద్దవాడు -  ‘నాకు ఏ ట్యూషన్లూ వద్దు, అమ్మానే చదువుకుంటాగా’  అని అంటే వినకుండా  ‘అందరూ ఇక్కడే చదివి పెద్ద ఇంజనీర్లు అయిపోయారుట్రా’  అంటూ నేనే ఈ కోచింగ్లో పెట్టాను , దాంతో ఆదివారం అయినా వాడు ఇంట్లో ,సమయానికి లేకుండా పోయాడు .

నా రెండో   సుపుత్రుడు   మంచి నిద్ర ఇప్పుడే పడుతుందమ్మా , నన్ను ఇలా పొద్దున్నే తొమ్మిదింటికే ఎందుకు లేపావు ?’  అంటూ చిందులు వేస్తాడు ..

ఇక మా ఆయనన అంటారా  ? హు  – అసలు  ఉన్నప్పుడే సాయం లేదు.ఇక ఊరులో లేనాయన  గురించి  యేమనుకుంటాం ?ఉన్నా, అదిగో ఏ పని చేసినా ఒంకలు పెడతావు. ఐనా ఈ పెద్ద గిన్నెలో పాలు కాస్తే ఏమయిందిట ? ఇప్పుడు ఏం కొంపలు మునిగాయి ? ఏమీ మునగలేదు కానీ   అది అన్నం గిన్నె. అది మళ్ళీ తోముకోవాలి  ఇప్పుడు ,అని పళ్ళు నూరుకున్నా లాభం ఉండదు . నేను అనే మాటలకి చీమ అయినా కుట్టదు ఎందుకో మరి . ఆ మాటంటే , ‘ చీమల్లేవుగా మనింట్లో ’ అంటూ నవ్వుతాడు  ప్రభాకర్ , నాకు ఒళ్ళు మండేలా . సెంసాఫ్ హూమర్కేం తక్కువ లేదు , ఇంట్లో పని చెప్పక పోతే చాలు   ఆయనంత సరదా మనిషి  ఉండరు ప్రపంచంంలో .

ఇలాంటి ఇంట్లో నా కథలూ కావ్యాలు ఎలా జరుగుతాయి i  మరి? అప్పటికీ నా శాయశక్తులా మూడు పుస్తకాలు, ఆరు వార్తా పత్రికలు రోజంతా చదువుతూనే ఉంటా. నా కోరికని బ్రతికించుకుంటూ పచ్చగా ..

ఇంతకీ ఆ ట్రింగ్ మనే గంట నా గుండెల్లో ధడ్ ధడ్ మని రైళ్ళు పరుగులు పెట్టించింది ,ఎందుకంటే, దానికోసం రింగ్ రింగ్ అంటూ వెనక్కి వెళ్ళాలి నలుపు తెలుపుల ఫ్లాష్ బాక్లోకి ...ఇదిగో వెళుతున్నా ..

ప్రభాకర్ వారింటికి ఒకసారి డిన్నర్ కి వెళ్ళి వచ్చి ,ఎన్ని రోజులు రాత్రులు వర్ణించి చెప్పాడు అంటే ,నాకు ఆశా దేవి అంటే పరమ చిరాకు పుట్టేసింది . వాళ్ళ బాస్ భార్య పేరు అదే.  ఆవిడ వండిన వంట , సద్దుకున్న ఇల్లు గురించి మెచ్చుకున్నప్పుడల్లా ,మన ఇల్లు చూడు ,నీ వంట చూడు అని అన్యాపదేశంగా నా ఇంటిని ,వంటని దెప్పుతున్నట్టు ఫీల్ అయిపోయి ,ఆ విషయమై పెద్ద యుద్ధాలు కూడా అయి ఆఖరుకి ,మరెప్పుడూ ఆ ఊసు ఎత్తనని ఒక శాంతి ఒప్పందం జరిగాక , సమరం ముగిసింది .

ఈ ఆదివారం ఏమయిందంటే  -  ప్రభాకర్ నుంచి వచ్చిన ఫోన్‌  వచ్చింది . ఆ ఆశా దేవి , ఆవిడ గారి   భర్తా వస్తున్నారుట మా ఇంటికి . ఏదో పెళ్ళికి దిగారట .  సమయం ఉంది కదా ,మన ప్రభాకర్ ఇంటికి కూడా వెళదాం అని ముచ్చట పడ్డారుట , వాళ్ళూ ఏ  క్షణం లోనైనా వస్తారు  కాబట్టి , అప్పటికే  నే చేయవల్సిన పనులు గుర్తు వచ్చి సరే అంటూ ఫోన్‌ పెట్టి ..’పరుగులు తీయాలి’ అనుకుంటూ కూలబడ్డాను ఇలా సోఫాలో .

‘ఎక్కడనించి  మొదలుపెట్టాలి ‘ అని ఆలోచిస్తూ మొదటి అడుగుగా ఎగురుతున్న వార్తా పత్రిక లని అన్నీ కలగలిపి బీరువా తెలుపు తెరిచి అందులో పడేసాను, ఈ వారం కూడా నా కోరిక తీరలేదు అనుకుని నిట్టురుస్తూ ..

నేనసలే పెద్ద పనిమంతురాలిని కాదు అని చెప్పానా ! ఆ పై నాది జాలి గుండె, పని వారికీ కావాలి సెలవు అని నమ్మి, ఆదివారం సెలవిచ్చేసాను పనిమనిషికి. దాంతో సింక్ నిండా గిన్నెలు నా రాక కోసం ఎదురు చూస్తూ పడి ఉన్నాయి .

నిన్న యోగా ( ఈ మధ్యే మొదలు పెట్టాను లెండి ) చేస్తూ ,హాల్ మధ్యలో పడుకుని ,తల పైకెత్తి చూస్తే ఏమిటో మసక మసక గా కనిపించిది . ఏమిట అని కళ్ళ జోడు పెట్టుకుని చూస్తే ,ఈవిడ మన జోలికి రాదు లే అని ధైర్యం గా అల్లుకున్న సాలి గూళ్ళూ   ఈ మధ్యనేగా  పండక్కి (అంటే ఆరు నెలలయిందేమో)  తుడిపించానే .. అబ్బ ఈ ఇంటికి ఎంత చేసినా సరిపోదు , దీర్ఘం గా నిట్టూర్చాను .

పాతది ఇచ్చి గుండ్రం గా ఎంత బాగుందో అని ముచ్చట పడి కొన్న వాక్యూం క్లినర్ అలా దుమ్ము పట్టి పడి ఉంది ఆ మూల. వాడొచ్చు కదా!  ప్రభాకర్ గొంతు సిన్మా లో లా వెనక నించి వినిపించింది ..’ ఆ నాకూ తెలుసు ..చేతులు పీకవూ !’

‘వెయ్యి రూపాయలు కట్టి నేర్చుకున్నావు ఆ ఏరోబిక్స్ . డబ్బు వేస్ట్ .’

ఓహో . ఇంట్లో ఈ పనులు చేస్తే చాలని కాబోలు ఈయన గారి అభిప్రాయం . చా ఇలాంటివన్నీ ఆడ వారిని ఇంటికి కట్టి పడెసేందుకు వాడే  పద జాలం ..ఏం? పోనీ  నువ్వు చేయ వచ్చుగా  ఆ క్లీనింగేదో ,ముచ్చటగా ! వేల రూపాయులు పోసి కొన్నందుకు ? అట్టేట్టా ? అంతే మరి.  ఆ పైన ఆ  ఊసు బంద్ .

ఎక్కడని మొదలు పెట్టాలి ? సింక్లో ముందు తేలికగా ఉన్న కంచాలు ,గ్లాసులు , కడిగి పెట్టి , మిగిలినవి బయట బుట్ట లో నీళ్ళు పోసి నాన పెట్టా. అదేమిటో మనం తోమితే ఇన్నేసి కనిపిస్తాయి ,పని మనిషి అలా వచ్చి ఇలా తోమేస్తుంది అదేమి వింతో కదూ ?  అయినా ఇన్ని అంట్ల గిన్నెలు అసలు ఎలా అయాయి ? హమ్మో . ఇక్కడే కూర్చుంటె ఎలా అనుకుంటూ. అక్కడ నుంచి  కదిలా .  భోజనాలకి వస్తారా ? ఫ్రిజ్ తలుపు తెరిచి తొంగి చూస్తే ఏవొ కొన్ని కూరలు కనిపించాయి ఏదో ఒకటి ఆలోచిద్దాం ముందు తరిగి పెట్టుకుందాం అని నాలుగు రకాల కూరలు తరిగి పడేసాను .

ఇంక ఇల్లు సర్దడం  సంగతి చూడాలి అసలే వచ్చేది ఆశా దేవి. చాలా అందంగా కూడా ఉండే ఉంటుంది .ప్రభాకర్కి సౌందర్య ఆరాధనన   ఎక్కువ , నిట్టూర్చి  కొత్త వాక్యూం క్లీనర్ వాడే ముహూర్తం వచ్చింది అని దానిని లాక్కుంటూ వచ్చి , అన్ని అమర్చునికి ఆ సాలె గూడుల పని చూసా.  ఇంకా,  చాలా మూలలు ‘ మా సంగతో’  అంటు దుమ్ము ముఖాలతో అరచి చెప్పాయి. అదేదో  యాడ్లో  లాగా, పాలలో కారన్‌ ఫ్లేక్స్ తిని ఉన్నానేమో ,మహా హుషారుగా ,ఎంత బాగా పని చేస్తోందో అంటూ హాల్లో మార్బెల్ నేల ,సోఫా ల కిందా పైనా ,తివాసీ అన్నీ శుభ్రం   చేసి ,హమ్మయ్య అని నిట్టూర్చేసరికి , మరి నా సంగతేమిటి ? అంటూ చూసాయి ,ఎంత బాగున్నాయో అని ఇష్ట పడి కొన్న ప్లాస్టిక్ పూలు బూజు పూలుగా కనిపించేసరికి ,వాటికి కొళాయి కింద ఒక సారి తల స్నానం చేయించి , వాస్లని కూడా చేతి గుడ్డ తో తుడిచి..

అబ్బబ్బ . ఇంటి పని ఎంతకీ తెమలదేం ? గోడ  మీద ఉన్న కు ,కు  గడియారం  పదకొండు అయిందని చెప్పింది కు కు అంటూ అరచి . బాబోయ్ కాలం ఇలా ఆగిపోనీ అని పాడుకుంటూ వంటింట్లోకి జంప్ చేసి , కుకర్ లో అన్నం పప్పు పడేసి ,నాకు బాగా వచ్చిన సాంబారు చేద్దాం అని తరిగిన కూరలు పాన్‌ లో పడేసాను .  ఇంకా గదుల సంగతి చూద్దాం  అని పిల్లల గది లోకి అడుగు పెట్టాను . రాత్రి ఏమైనా టార్నడొ వచ్చిందేమో అన్నట్టు గా ఉంది ఆ గది పరిస్థితి ని చూస్తూంటే . గది నిండా దుప్పట్లు ,దిళ్ళూ  పుస్తకాలు చెల్లా చెదురుగా. నీ చిన్నప్పటి కబుర్లు చెప్పమ్మా అంటే మా చీకటి గది ఆట గురించి చెప్పాను. ఇంక అంతే. నేను నా గదిలో ,ప్రపంచం అంతా నిశ్చింత గా ఉంది అన్న భ్రమ లో చేతిలో ఒక పుస్తకం పట్టుకుని చదువుకునే సమయాన వీళ్ళిద్దరూ ఇలాంటి ఆటలు ఆడుకుంటారు ..

ఆ దుప్పట్ల మధ్య లోనే ఎక్కడో  మా చిన్న వాడు  ఉండే ఉంటాడు. సర్దడం అనే కార్యం ని కుదించి ‘ అన్నీ తోసేయడం’  అనే కార్యక్రమం లోకి దూకాను ..  కనిపించినవి కనిపించినట్టు  బీరువాలలోకి తోసేసాను.  ఇంత కన్నా ఏమీ చేయ లేం , బాబూ లేవరా ! అన్న నా పిలుపు సాంద్రత వాడికి సరిపోదు  అని తెలిసినా  నా ప్రయతం నేను చేసి విరమించుకున్నాను . ఎందుకంటే , ఇంకా,  ఇంకా  అరిచే ఓపిక నాకు లేదు.

మరో గది లోకి అడుగిడితే అంతా ఆదివారం ఆబిడ్స్ బజారులా ఉంది.  నాకు కావల్సిన పుస్తకం ఒకటి   కనిపించక , అలా  అన్ని పరిచింది నేనే అని గుర్తు వచ్చింది.  ఇది జరిగి వారం అయింది.  అయినా ఇలాగే ఉందా ? ఈ గది. ఎవరికీ పట్టదు. చా  అని విసుక్కుంటూ ఆ చెదురు మదురుగా పడి ఉన్న పుస్తకాలు అన్నీ వాటి బీరువాలోకి ఎక్కించాను . మధ్యలో తిలక్ కవిత్వం కనిపించి ఒక్కసారి అనుకుంటూ ఒక్క పది నిముషాలే అనుకున్నాను. ఇంతలో  ఏదో వాసన ..వంటింట్లోంచి మాడు పిలుపులు ,ముక్కుని పట్టి లాగాయి .

నేను ఒక్కర్తినీ ఎన్ని విషయాలని i చూసుకోను.. అంటూ ఉక్రోషం తో ముక్కు పీలుస్తూ  ఒక్క ఉదుటున వెళ్ళా వంటింట్లో కి .

మరీ అంతా మగ వాళ్ళు ఇంటి నిండా ,ఒక్క ఆడ పిల్ల ఉంటే ఎంత సాయం గా ఉండేది ? అమ్మో ఈ మాట అనుకుంటే చాలు అమ్మ సతాయింపులు గుర్తు వచ్చేస్తాయి ,వద్దు ,పనులు అందరూ కలిసి చేసుకోవాలి. మగ పిల్లాడు అని ముద్దు చేయను. ఏదో చిన్న పిల్లలని ఇంకా పనులు చెప్పటం లేదు అంతే .. లేక పోతే వాళ్ళ నాన్న లాగే తయారవరూ ?

మాడి పోయిన వాటి నుండి పనికి వచ్చేవి వేరు చేసి , పూరీల కూర కోసం ఆలూ మళ్ళీ కుకర్ లో పడేసి ,సాంబారు , కొబ్బరి పచ్చడి , కొబ్బరి కోరు ఫ్రిజ్ లో ఉంది కొంచెం  నయం. పని తగ్గింది. కాబేజ్ కొబ్బరి కూర , ఎలెక్ట్రిక్ కుకర్ లో నాలుగు రకాల కూరల తో బిర్యాని ,దానిలోకి ఉల్లి తరుగు , రైతా కి . ఇలా నాలుగు చేతులతో ఎడా పెడా వంట కొంత అయింది అనిపించి , పాలు కూడా కాచి ఉంచాను ,నాకు వచ్చిన ఒకే ఒక స్వీట్ ,పాయసం చేద్దాం అని తీర్మా నించుకున్నాను నాకు నేనే .

నేను చూడని ,కలవని ఆశా దేవితో నాకు ఈ పోటీ ఏమిటొ. పోనీలే పిల్లలు ఆదివారం కదా , శుభ్రంగా తింటారు. ఎప్పుడు వస్తారో ఏమిటో. భోజనాల వేళకి వస్తే ఉంటాయి అనే కదా ఇదంతా చేయడం .

సరే ఆఖరుకి మా గది లోకి అడుగు పెట్టి , తుళ్ళి పడ్డాను . ఒక్క అంగుళం కూడా ఖాళీ లేదు ,ఇంత మతి మరుపేమిటి ? నాకు . నిన్నే కదా అలమారాలు సర్దు కుందామని అన్నీ తీసి బయట పెట్టి , గ్రిషాం పుస్తకం ఆఖరి పేజీలు చదువుతూ సోఫా లో నే నిద్ర పోయాను . అసలు నిజం ఏమిటంటే ఎప్పటికప్పుడు తర్వాత సద్దుకుందాం అని తోసేసిన బట్టల లోంచి చీర ఉంటే జాకెట్టు ఉండదు,కుర్తా ఉంటే చున్ని ఉండదు ,నా లాంటి వారే కాబోలు ఈ మిక్స్ అండ్ మాచ్ అనే కొత్త ఫాషన్‌ మొదలు పెట్టారు , ఇలా కాదని నిన్నే మంచి రొజని ముహూర్తం చూసి మొదలు పెట్టాను ,అబ్బే మంచి రోజు అంటే నాకు మూడ్ వచ్చిన రోజు అని అంతే .

ఇప్పుడు ఈ పని కూడా నా ! సరే పని లో పని అని , చీరలన్నీ బొత్తుగా ఒక వేపు, సల్వార్ సూట్స్ అన్నీ మరొక వేపు ,జాకెట్లు అన్ని ఇంకో అర లో ఇలా ముచ్చట గా సర్దుకుంటూ ఒక గంట గడిచిపోయింది . అమ్మా ..అన్నమా వాడి   కేకతో తుళ్ళి పడి,  లేచి ముందు పాలు తాగు . ఇవాళ్టి కి బ్రేక్ ఫాస్ట్  వొద్దు . ఇంక ఏకంగా భోజనం చేసేద్దువు గానీ.  అంటూ స్నానంచేయ మంటూ  వాడి ని  బాత్రూం లోకి తోసాను .

అలమారాలో బట్టలు సర్దడం అయింది , నా అలంకరణ ల అలమారా తెరిస్తే .. అదీ అంతే   నానా రకాల సీసాలు డబ్బాలతో నిండి పోయి కనిపించింది . అన్ని కష్టాలు ఇలా ఒక్కసారే  అందరిలోనూ  నాకే ఎందుకు వస్తాయి ? ఇలా ఎందుకు ఉంది ? ఎప్పటికప్పుడు సర్దుతూనే  ఉన్నాగా ? అయినా , ఈ ఆశాదేవికి ఈ ఆదివారం నా ఇల్లే దొరికిందా  రావడానికి ? సందర్శించడానకి ??

ఖాళీ అయిపోయిన క్ర్రిం సీసాలు ,పౌడరు డబ్బాలు , పనికి రాని పోషక పదార్ధాల సీసాలు ,అబ్బే నాకోసం కాదు. రోజు రోజు కి తరిగి పోతున్న రూపాయి విలువ లాంటి నా జుట్టు కోసం . అటు జడా కాదు ,ఇటు పోనీ కాదు.  బాబ్డ్ అసలే కాదు నాలుగంటే నాలుగు రంగు వేసిన బాబ్డ్ అసలే కాదు నాలుగంటే నాలుగు రంగు వేసిన నల్లటి వెంట్రుకలు మిగిలాయి ,ఇంకా ఎందుకీ డబ్బాలు ,సీసాలు అన్నీ తీసి డస్ట్ బిన్‌ లో పడేసి కసి తీర్చుకున్నాను . అన్నిటికీ టైం ఉంటుంది అని అందుకే అంటారు ప్రభాకర్ ఎప్పటినించి చెపుతున్నాడు చైనా మన భూభాగం ఆక్రమించుకుంటున్నట్టు నువ్వు అన్ని అల మారాలు ఆక్రమించుకున్నావు . నా దువ్వెన ఎక్కడుందో వెతుక్కోడానికి అరగంట పడుతోంది నాకు . ఐనా ఇన్ని సీసాలు ,డబ్బాలు కొంటావు కానీ నువ్వు వాడడం ఎప్పుడూ చూడ లేదు ,"అవి ఎలా పని చేస్తాయో తెలీదు కదా ఇంకా ? ".నా జవాబు .. "ఎప్పుడు తెలుస్తుంది ? నువ్వు వాడితే నే కదా తెలిసేది ".అమ్మో , నా అందం కి హాని కలిగిస్తే ..ఇలా అనంతంగా సాగిపోతుంది ఆలోచనా స్రవంతి  , కానీ తెమలదు .. చివరికి చూసారా ,నాకు  జ్ఞానోదయం అయింది .అందరూ ఆ టైం కోసం ఎదురు చూడాలి అంతే . ఊరికే మాటలు అనేసి తొందర పెడితే అవుతుందా ? తెలుసుకోరూ ..

ఈ వైజాగ్ లో చల్ల గా ఉంటుంది అని మురిసిపోవడమే కానీ ,ఈ చమట ధారలు గురించి ఎవరూ చెప్పరు . జిడ్డు తయారు చేసే ఫాక్టరీ లా ఉంది నా ముఖం . తలంటి పోసుకుందాం అని మధ్యలో ఎప్పుడో ఫలానా నూనె పట్టించాను తలకి.  అది అంతా ముఖం మీదకి చేరి ,నా ముఖం ఆనవాలు నేనే పట్టలేకపోతున్నాను . ఇంక స్నానంకి వెళితే మంచిది ..

ఈ ఇంటి పని ,ఒంటి పని ఎంత చేసినా తెమలదు అంటుంది అమ్మ ..నిజమే ..

ట్రింగ్ ..ట్రింగ్ ..తలుపు పిలుపు మోగింది ..

బాబూ ! వీడు బాత్రూం లో దూరి న్నట్టున్నాడు ..

అబ్బ .. తప్పదు అనుకుని వెళ్ళి తలుపు తీసాను ..

అందంగా నేను ఊహించినట్టే ఆమే ఆశా దేవి , మాకు బాస్ , ఆవిడకి భర్త నిరంజన్‌ గారు ,గుమ్మం లో

ఉక్కిరి బిక్కిరి అయాను ..

మాడమ్‌ ఉన్నారా ?? ఆశా దేవి .. నా జిడ్డు ముఖంలోకి చూస్తూ ...ఖర్మ ఖర్మ !!

ఉన్నారు ..రండి అంటూ .. లోపల కూర్చో బెట్టి ..మా గది లోని  బాత్రూంలోకి మాయం అయిపోయాను ..

ఈ విధం గా ..ఆ ఆదివారం  మా ఇంట్లో నాకే .. ఏం  చెప్ప మంటారండీ !! .. సిగ్గు సిగ్గు .

****