మాటల మూటలు..మరికొన్ని.

కొత్తగా కొనుక్కున్న
డ్రెస్ ఒక్క ఉతుక్కే
వెలిసిపోయినా
చున్నీ రంగుగా మెరుస్తున్నట్టు
పెళ్లి అయిన నూతన వధువు కి
అత్తగారింట్లో ఆరళ్ళు
బాధ పెడుతున్నా
కోరుకున్న వాడి చేతి అండ
ఎంత మురిపెం..

సొంత ఊరి మీద నుంచి
వీచే గాలి లో ఏదో గమ్మత్తు ఉంది
నన్ను ఇంకా చిన్న పిల్లలాగే
గుర్తించి పలకరిస్తుంది..
ఆ వీధి చివరే కదా కొంటె పిల్లాడు
పేరు పెట్టి పిలిచాడు..నా పేరు పెట్టి..
అంత దాకా తెలియనే తెలియదు
నా పేరు లో అంత సంగీతం ఉందని..

దాహం వేసినప్పుడు
చాద తో తోడుకునే
బావి నీళ్లు సాక్షిగా
నేను తోడి పోసుకునే
ఈ యాదులు ఎంత తీయనో..

చదువుకుంటే చాలు
ఈ పరీక్షలు గట్టెక్కితే చాలు
పెద్ద వాళ్ళం అయిపోతాం అని
ఎవరు చెప్పారో..కానీ..
ఎంత పెద్ద అవుతే అన్ని పెద్ద
పరీక్షలు , ప్రశ్నలే కానీ జవాబులు
లేని పరీక్షలు అని ఎవరూ ఎందుకు
చెప్పలేదు..నాకు.

పిల్లలు పుడితే తల్లి తండ్రి
అయిపోతాం అనుకునే అమాయకత్వం
అమ్మా నువ్వు చెప్పిన లెక్క కి ఇది కాదు
జవాబు అని కొడుకు సరి దిద్దినప్పుడే
తెలిసినా , రెక్కలు బాగా విదిలించుకుని
ఎగిరినప్పుడు తెలిసింది నేను ఇంకా
ఒకరికి కూతురినే అని..అమ్మని ఇంకా కాలేదు అని..

జీవితం ఎప్పుడూ నేర్చుకో అంటుంది
కాళ్ల ముందు అగధాలు తవ్వి
దారిలో ఎత్తుగా గోడలు కట్టి
చిన్నప్పుడు ఆడుకున్న తొక్కుడు బిళ్ళ
ఆటల అనుభవం గుర్తు ఉంది కదూ..

బాల్యం ఎప్పటికీ తరగని
ఐసు పుల్ల ..పుల్ల అప్పుడే
తగిలిందా..అయ్యో..ఐస్
రుచి గుర్తు తెచ్చుకుని నెమరువేసుకో
మరో మార్గమే లేదు..
పుల్ల పట్టుకో చేతిలో ..
అదే నీకు దొరికిన జీవితం రేస్లో ప్రయజ్..
అదే నీకు మిగిలే విలువైన కానుక..

జీవితం ఇచ్చేది పుచ్చుకో
ఎక్కువగా అడగక పోయినా
దేవుడి గుడిలో లైను లో
నిలిచుంటే నీకు దొరికే
ప్రసాదం లాగా..జీవితం నీకూ
ఏదో ఇస్తుంది..చాచిన చేతిలో
ఏదో తాయిలం పెడుతుంది.
జీవితం ..ఎంత దయగా ఇస్తుంది..

జీవితానికి  నువ్వు కూడా
ఏదైనా ఇవ్వు మరి..అప్పుడప్పుడు..
ఎప్పుడైనా..అప్పుడప్పుడు అయినా..

వసంత లక్ష్మి
కువైట్
26 03 2018.