ముట్టుకుంటే ముడుచుకు పోతుంది
ఆత్తి పత్తి , టచ్ మీ నాట్ అంటారు,
ముచ్చట పడి ముట్టుకంటే ,సిగ్గుతో
బిడియం తో ఎర్రగా కంది పోతుంది
మనకి కూడా అలా ముడుచుకు పోయే
గుణం ఉంది కాని, మొరటు చేతులు
ఎక్కడెక్కడో పాకి, అసహ్యం ని చిందిస్తాయి .
నా ఒళ్లంతా ముళ్ళై పోతే బాగుండును
వాడిని రక్కి, రక్తాలు కారించి, హింస కి
అర్ధం చూపిస్తాను , నేను గులాబి బాల నే
కాదు, ముళ్ళ కవచం ధరించిన బాలను ,
నా ఒంటి మీద చూపు పడినా ఖబదదార్
అంటూ ఒక్క పిడికిలితో మట్టి ని కరిపిస్తా .
నేను ఆకాశం లో సగాన్ని కాదు ,ఆకాశం ని
నన్ను తాకితే తగిలేది విద్యుత్ ప్రవాహం
నీ ఒళ్లంతా కాల్చి, మసి చేసే వేయి వోల్టుల షాక్
మాడి మసి అయితే నీ బూడిద కూడా నల్లటి మసి .
ఎందుకింత చులకన ? ఎందుకింత పలచన ?
నువ్వు ఎక్కడినించి పుట్టావో, అదే నీ జన్మ స్థలం
అదే నీ అమ్మ ,నీకెందుకు జన్మ నిచ్చనా ?అని
పరితపించే క్షణం . . మృగం కూడా సిగ్గు పడి ఛి
అని చీత్కారించే అధముడివి నీవు. మదమెక్కిన మగవాడా !
వావి లేదు, వరస లేదు, పచ్చి మొగ్గ, పసి కందు
పాలు కారే బుగ్గలు, ఎలా చేయి వేస్తావు అసలు ?
నీ గుండెలో ప్రవహించేది రక్తం కాదురా ,
నీ సిరల లో ప్రవహించేది కుళ్ళుకాలువ కచడా
ఎత్తి పోసి, తొక్కి పెట్టి, నిలువునా చంపినా
మా కసి తీరదు, మా ఆవేశం రంగు చూసి ,
నీ కలలో కూడా భయపడాలి నువ్వు...
అత్తిపత్తి లా ఇంకేమాత్రం ముడుచుకోం మేం
ముళ్ళ కవచం మా ఒళ్లంతా కాచుకో మరి
నీ ఒంటి మీద పడే ప్రతి ముళ్ళ గుర్తు ఇంకా
నీ జీవితాంతం ,నీ అమానుష సాక్షులు ...
ఆత్తి పత్తి , టచ్ మీ నాట్ అంటారు,
ముచ్చట పడి ముట్టుకంటే ,సిగ్గుతో
బిడియం తో ఎర్రగా కంది పోతుంది
మనకి కూడా అలా ముడుచుకు పోయే
గుణం ఉంది కాని, మొరటు చేతులు
ఎక్కడెక్కడో పాకి, అసహ్యం ని చిందిస్తాయి .
నా ఒళ్లంతా ముళ్ళై పోతే బాగుండును
వాడిని రక్కి, రక్తాలు కారించి, హింస కి
అర్ధం చూపిస్తాను , నేను గులాబి బాల నే
కాదు, ముళ్ళ కవచం ధరించిన బాలను ,
నా ఒంటి మీద చూపు పడినా ఖబదదార్
అంటూ ఒక్క పిడికిలితో మట్టి ని కరిపిస్తా .
నేను ఆకాశం లో సగాన్ని కాదు ,ఆకాశం ని
నన్ను తాకితే తగిలేది విద్యుత్ ప్రవాహం
నీ ఒళ్లంతా కాల్చి, మసి చేసే వేయి వోల్టుల షాక్
మాడి మసి అయితే నీ బూడిద కూడా నల్లటి మసి .
ఎందుకింత చులకన ? ఎందుకింత పలచన ?
నువ్వు ఎక్కడినించి పుట్టావో, అదే నీ జన్మ స్థలం
అదే నీ అమ్మ ,నీకెందుకు జన్మ నిచ్చనా ?అని
పరితపించే క్షణం . . మృగం కూడా సిగ్గు పడి ఛి
అని చీత్కారించే అధముడివి నీవు. మదమెక్కిన మగవాడా !
వావి లేదు, వరస లేదు, పచ్చి మొగ్గ, పసి కందు
పాలు కారే బుగ్గలు, ఎలా చేయి వేస్తావు అసలు ?
నీ గుండెలో ప్రవహించేది రక్తం కాదురా ,
నీ సిరల లో ప్రవహించేది కుళ్ళుకాలువ కచడా
ఎత్తి పోసి, తొక్కి పెట్టి, నిలువునా చంపినా
మా కసి తీరదు, మా ఆవేశం రంగు చూసి ,
నీ కలలో కూడా భయపడాలి నువ్వు...
అత్తిపత్తి లా ఇంకేమాత్రం ముడుచుకోం మేం
ముళ్ళ కవచం మా ఒళ్లంతా కాచుకో మరి
నీ ఒంటి మీద పడే ప్రతి ముళ్ళ గుర్తు ఇంకా
నీ జీవితాంతం ,నీ అమానుష సాక్షులు ...
అత్తిపత్తి లా ఇంకేమాత్రం ముడుచుకోం మేం
రిప్లయితొలగించండిముళ్ళ కవచం మా ఒళ్లంతా కాచుకో మరి.......చాలా బాగా రాశారు వసంత గారు ...ఆ రోజుకోసం ఎదురుచూస్తుంటాను....ఎప్పుడో చదివి కవిత ఈ సంధర్బంగా.
రెండు కళ్ల్లలొంచి చూపులు
సూదుల్లా వచ్చి మాంసపు ముద్దలపై విచ్చలవిడిగా తిరుగుతుంటాయి.
ఆ కళ్లల్లో ఎప్పుడు ఒకే సంకేతం,చొంగ కార్చే కుక్కలాంటి ఆకలుంటుంది.
ఆ కళ్లను వేటాడటానికి ఇక నుంచి కళ్లతోనే యుద్దం చేస్తాను.
ఆడదానికి ఒల్లంతా ముళ్లుండే రోజుకోసం ఎదురుచూసాను.