మా ఇంట్లో వినాయక చవతి ..పండుగ

టి .వి లలో ఇదిగో వచ్చింది వినాయక చవతి ,అదిగో వచ్చేస్తోంది అని కౌంట్ డౌన్ చేస్తూ, పర్యావరణ కి హాని కలిగించని విగ్రహాలు ఎలా తయారు చేయాలో అని వివరిస్తూ, పిల్లలు కూడా సులువు గా తయారు చేయుచ్చు గా ..ఈ దేవుడు బొమ్మలని.ఒక పెద్ద పొట్ట, రెండు పెద్ద చెవులు,ఒక్కటే ఒక్క దంతం, నవ్వు పుట్టించేలా ఒక ముఖం ,ఒక మట్టి ముద్ద తో నైన చేయ వచ్చు. నాకు చిన్నప్పటి పాల వెల్లి,వేలాడ దీసిన మొక్క జొన్న కండెలు, వెలగ పండులు, బత్తాయి పండులు, అన్నీ గుర్తు వచ్చాయి. ఇక్కడ ఈ దేశం లో అవేమీ దొరకవు కదా...

ఈ రోజే ..వినాయక చవతి వచ్చేసింది. రాత్రి అనుకుంటూనే పడు కున్నాను..కాని,లేచే సరికి ఉదయం..ఏడు.

అవును..ఏడు గంటలయింది....

పండుగ రోజు కూడా ఇలాగేనా?? అనే అంతరాత్మ వాయిస్ ఓవర్ ను,ఒక్క మాట లైట్ తీసుకో అనే హైదరాబాదీ స్టైల్ లో పక్కకి పెట్టి, అన్నీ పనులు ఫాస్ట్ ఫార్వర్డ్ లో ..నాలుగు స్టవ్ ల మీద నాలుగు గిన్నెలు, మూకుడ్లు పడేసి, కూకెర్ విసెల్, గ్రయ్దర్ బర్ర్ మనే శబ్దాల మధ్య నేను గిర గిర తిరుగుతూ, ఒక పాయసం, (తెల్లనిది),ఒక పులిహోర,(పసుపు రంగు), ఒక ఉండ్రాళ్ళ నైవేద్యం, రెండు రకాలు అందులో, కొబ్బరి ,బెల్లం పాకం తో కూరింది ఒకటి, అవి లేని, మామూలు ఉండ్రాళ్ళు, ఒక టమాటో పచ్చడి, అన్నం..ఇవి చేసి, మరో పక్క దేవుడి గది లో ...

తమల పాకులు దొరకవు, పాల వెల్లి లేదు, పర్యావరణం కి హాని చేసే, చేయని విగ్రహాలు కూడా లేవు, ఇష్తం గా కొనుక్కున్న కొన్ని లేపాక్షి వినాయకుడి బొమ్మలు ఉన్నాయి.

విఘ్నం కలగకుండా చేసే పూజ కి ఇవి విఘ్నాలు కాదు కదా..లైట్ తీసుకో..బాక్ గ్రౌండ్ లో..అను కుంటూ,ఒక ఆకు పచ్చ పళ్ళెం లో, చిన్న పసుపు వినాయకుడి ని చేసి, పొద్దున్నే తెప్పించిన పువ్వులు,పత్రీ,ఇవి మటుకు దొరికాయి, మదీనా జిందాబాద్..ప్రమిదలు లో నూనె పోసి, వత్తులు వేసి, అరటి పళ్ళు దగ్గర పెట్టుకుని, వినాయకుడి బొమ్మలు చుట్టూ పువ్వులు అలంకరించి, ఇంకా ఏమిటి ఆలస్యం,ఉండ్రాళ్ళు ఎప్పుడు నైవేద్యం పెడతారు అనే వినాయకుడు ని మరి విసిగించ కుండా, మొదలు పెట్టాం పూజ.

ఎన్ని రకాలు గా వర్ణించారో,ఈ గణాధిపతి ని అను కుంటూ,చందన వాళ్ళు ఇచ్చిన పూజ పుస్తకం చదువుతూ ఉంటె,ఈ పేర్లు కనిపించాయి..మాచి పత్రం,బృహతి పత్రం,బిల్వ పత్రం,దూర్వ యుగ్మం,తులసి పత్రం,చూత పత్రం,కర వీర పత్రం,విష్ణు క్రాంత పత్రం, దాడిమి పత్రం,దేవదారు పత్రం, మరువక పత్రం,సింధు వార పత్రం,జాతి పత్రం,గండకి పత్రం,సామీ పత్రం,అశ్వత పత్రం,అర్జున పత్రం,అర్క పత్రం ...పూజ యామి..అంటూ..

అంటే,ఈ గజ కర్ణ యనుడు కి ఎంత పర్యావరణ స్పృహ ఉండేదో..అనుకున్నాం.

ఈ పత్రాలు,ఈ మొక్కలు,ఈ చెట్లు, వాటిని ఆశ్రయించి బతికే, మృగాలు, పక్షులు,పిపీలకాలు, ఈ వనం ని నమ్ముకున్న వానరులు,నరులు, ఆకులూ అలములకి జీవం అందించే మేఘాలు, శ్రవణం,భద్రపదాలు అంటే వర్షాలే కదా, అంతా సవ్యం గా, పర్యావరణం సమ తుల్యం గా ఉన్నట్టే కదా.

ఒక గజం ముఖం తో, ఒక మూషికం వాహనం గా , మనకి వనం కి,అదే అడవి కి ఉన్న సంబంధం ని ఎత్తి చెపుతున్నట్టు లేదూ.ఇంత మెసేజ్ ని అందించే ..చిన్ని గణేశ ను పూజించు కుంటే..

కొంచం జ్ఞానం సంపాదించినట్టు, ఒక వెలుగు మొహం లో.అది హారతి ఇచ్చన కర్పూరం వెలుగే..

కథ చదివే వరకూ, బుద్ధిగా ఉన్న మనసు, మూడు ప్రదక్షణ లు పూర్తీ చేసే సరికి, ప్రసాదం మీదికి వెళ్ళి పోయింది.

కొబ్బరి కాయ ఫ్రిజ్ లో ఉందని, ఇంకా పుస్తకం లో రాసిన పూజ సామగ్రి, అన్నిసమ కూర్చు కో లేదని ,దీపం లో నెయ్యి వేయాలని, ఇలాగ చాల గుర్తు వచ్చాయి...

ఈ సారికి, ఈ తప్పులు మన్నించమని, లెంపలు గట్టిగ వేసుకుని, మళ్లీ వచ్చే సంవత్సరం చక్కగా చేస్తాను పూజ,అనుకుంటూ,అయినా..పర్యావరణం సమ తుల్యం గా ఉండేలా చూసుకుంటే ..అంత కన్నా గొప్ప పూజ ఉంటుందా??

ఒక పని ప్రారంభించే ముందు , మనసులో ఒక ఉద్విగ్నత ,ఒక సందేహం, ఒక బెదురూ దట్టని మేఘాలు లాగ కమ్ము కుంటాయి, అవిఘ్నం కలిగించ కూడదని ఒక మూర్తి ని మనసులో ప్రతిష్టించు కుంటాం.

కోరుకుంటాం, అదే ఈ పూజ..

ఈ సారికి మా ఇంట్లో వినాయక చవతి పండుగ కబుర్లు..కథ ఇది..