మా సోషలిస్ట్ అమ్ముమ్మ

కథ ని చెప్పడం, నేనే ఎడిట్ చేసుకోవడం , నేనే పబ్లిష్ చేసుకోవడం..నేనే చదవడం ..ప్రమాదం లో పడకుండా ,ఏవో ప్రయత్నాలు చేస్తున్నాను  లెండి. నన్ను గురించి కథ రాయవు? అంటూ చాల మంది కుముదంలు,నేనో  అంటూ ఇంక ఏవో సందర్భాలు క్యూ కట్టాయి. అన్నిటిని కాదంటూ, ఏమే వసంత ఏమిటి రాస్తున్నావు అంటూ చొరబడింది. మా అమ్ముమ్మ అందరు అమ్ముమ్మలు మనవ రాళ్ళకు ,ఏదో ఒక బంగారం గొలుసో, గాజో ఇస్తారు ,వాళ్ళ జ్ఞాపకం గా. మా అమ్ముమ్మ మాకు, పువ్వులు, పిచ్చి పువ్వులైనా  సరే, రాళ్ళూ రప్పలు, పూసలు, పిచ్చి దండలు వీటిని ప్రేమించడం ఇచ్చింది, తన గుర్తుగా.
ఏ  పువ్వు చూసినా  ఎంత బాగుందో అని ,తెంపుకుని రావడం మా అమ్ముమ్మ ప్రత్యేకత.అవి వేరే వాళ్ళ ఇంట్లోవి, అదే మా కలత. అయితే ఏమిటీ అని దిక్కరించడమే తన లో గొప్ప. మంచి నీళ్లు తాగే గ్లాసులు , ఖాళీ  అయిన బోర్నవీటా  సీసాలు తన పువ్వులికి ఆరామాలు. పువ్వులే కాదు మధ్యలో, పచ్చ గా రెమ్మలు ,తొంగి చూస్తుంటాయి. ఇకేబన అందాలూ ఆవిష్కరించ బడ్డాయి, కాని తాగడానికి గ్లాసు ఏదీ , అని అరిచే వాళ్ళు ..
గుండ్రటి రాళ్ళూ ని ఎంచి, ఎంచి, ఒక మూల పరిచి ఒక పార్క్ తయారు చేసేది ఇంట్లో . గుండ్రటి రాళ్ళూ ,చేతిలో ఎంత బాగుంటాయో .. కాలం చెక్కిన శిల్పాలు కదా..ఎప్పుడు పడితే అప్పుడు బయటకి వెళ్లి పోవడం, గూట్లో ఉన్న చిల్లర తో ఏవో పూసలు , కొనుక్కుని వచ్చి, ఇదిగో ఇది నీకే అని ఆ రోజు నచ్చిన మనవరాలు కి ఇవ్వడం తన గొప్పతనం. తనకి, ఎప్పుడు ఎవరు నచ్చుతారో  , ఎందుకో, ఎవరు చెప్పలేరు.. దేవుడు లాగ  అన్నా మాట. నచ్చింది   చేయడం, ఎవరిని  లెక్క  పెట్టక పోవడం, ఏదో వెర్రి శక్తి  తో బలంగా తన కి నచ్చినట్టు  ఉండేది. మేము ఆట బొమ్మలం తనకి.. నచ్చితే  ఆడుకునేది, లేకపోతే పోమ్మనేది.మనకీ  అలాగా ఉండాలని ఉంటుంది కానీ, మర్యాద ముసుగు కప్పుకున్నాం  కదా, ఉండలేము మనం అలాగా.
తన వాళ్ళు అందరు , అంటే, తన మనవలు, మనవరాళ్ళు, చాల గొప్ప వాళ్ళు, ఐదో క్లాసు  పాస్ అయినా  ఎంత గొప్పో, మాకు ఎంత గొప్ప గా ఉండేది. అమ్ముమ్మ అలా పొగుడుతూ ఉంటే , చిన్న పిల్లలం కదా, ఇప్పుడు ఎవరు అంటారు, నువ్వు ఇంత గొప్పదానివి  అని, మనకి మనం తప్ప. అందం గా ఉంటే చాలు, అదీను, తెల్లగా  యే  కులం, వర్ణం అయిన ఫరవా లేదు, మన పిల్లలికి చేసుకుంటే.. అని అమ్మల కోపానికి గురి అయేది.. దొంగ చూపులు చూసే మనవరాలు కి బాగానే ఉండేవి  అమ్ముమ్మ మాటలు.
అందరికి పేరులు పెట్టడం, వడ్రంగి వాడు లా ఉన్నాడు అని ఒక అల్లుడు ని,కాల్చిన వంకాయ లా ఉన్నాడని ఇంకొకరు, జామ  కాయలా  ఉన్నాడు  అని   పొగడడం నచ్చితే, మాకు అన్ని ఇలాంటి రౌడి బుద్దులు  నేర్పింది మా అమ్ముమ్మే..
కొన్ని రోజులు, రకరకాల ,రంగు రంగుల కాగితాలు ని తెచ్చి ఒక గది అంత నింపింది. స్టేషనరీ సెక్షన్ లోంచి కదలని నా కాళ్ళా  కి ఇంత కథ ఉందా    ? అని ఇప్పుడు అనిపిస్తోంది. ప్రకృతి అంత నిండి ఉన్న రంగులు, పువ్వులు, రాళ్ళు, రప్పలు, పూసలు, రెమ్మలు, అన్నిటిని ప్రేమించడం నేర్పింది మా అమ్ముమ్మ.
అందం ఎక్కడ ఉన్నా ఆస్వాదించాలి, పక్కింట్లో పువ్వులు అయితేనేం. మన ఇంట్లో కి తెచ్చు కోవడమే, నచ్చాయి కదా నీకు.. అనే  మా సోషలిస్ట్ అమ్ముమ్మ ని ఎవరు మాత్రం మిస్ అవరు.
అందుకీ నేను పువ్వులు పెంచను , కోసుకుంటాను... హాయ్ హాయ్..