పని అంతా ముగించి,చేతులు తుడుచు కుంటూ,తన కిష్ట మైన లాప్ టాప్ టేబెల్ దగ్గరి కి వెళ్లి, సిస్టం ఆన్ చేసింది శ్రీదేవి. ఈ మధ్యే నేర్చుకుంది, అనే కంటే పిల్లలు బలవంతం గా నేర్పేరు అని చెప్పవచ్చు.
జిమెయిల్ ఓపెన్ చేయగానే వసుధ కనిపించింది, ఆకు పచ్చ గా వెలుగుతూ,లైన్ లో ఉన్నానని సంకేతం గా..
ప్రాణం లేచి వచ్చింది.
..
"శ్రీ విద్య ఎలా చదువు తోంది? తను కూడా ఎమ్మెస్ చేయడానికి ఇక్కడికే వస్తుందా??ఏమిటి తన ప్లాన్స్??"
అంతా నెట్ కబుర్లే..
"పిల్లలు బాగానే ఉన్నారులే..వాళ్ళ చదువులు అన్ని వాళ్ళ ఇష్టమే కదా.అంతా నిర్ణయించుకుని ,చివరికి చెపుతారు.."
"మనం డబ్బు లు కట్టే స్టేజ్ లో గుర్తు వస్తాం.."
"ఊ..మీకు డబ్బులకేం లోటు,శ్రీ రాం ది మంచి జాబ్ కదా.."
"అబ్బ..,నన్ను చెప్పనివ్వు..నా బాధ వేరే..వింటావా??చెప్పనిస్తావా??,"నువ్వు ఊరులో అందరి మనసు లో బాధలు కి మందు వేస్తావు..తను సైకియాత్రిస్ట్..ఈ చిన్ననాటి స్నేహితురాలి గోడు వినవా??"
"సరే.సరే..చెప్పు,ఖాళీ గానే ఉన్నాను లే, నైట్ డ్యూటీ ..ఇప్పుడే రౌండ్స్ అయాయి, కాసేపు కూర్చోడమే,ఇదిగో,చేతిలో కాఫీ కప్..ఇంక చెప్పు..మీ శ్రీ ఫ్యామిలీ కబుర్లు"
"ఏమిటే నీ జోక్స్..మా ఫ్యామిలీ అంతా శ్రీ తో ప్రారంభం అయే పేర్లే..అదీ తన సటైర్ ."
మా మావగారు ఏం చేస్తున్నారో, ఎక్కడ ఉన్నారో చూసి,
" అది కాదు, వసూ..మా మావగారు మా దగ్గరే ఉన్నారు కదా, మా ఆడపడచు వాళ్ళు అమెరికా లోనే ఉన్నారు,వెస్ట్ కోస్ట్ లే..నీకూ తెలుసు కదా శారద వాళ్ళు,ఇంక మా దగ్గరే ఉండాలి..ఆయన ఇంకెక్కడికి వెళతారు?"
ఊపిరి పీల్చుకుంది, అదే ఇంత పెద్ద విషయాలు టైపు చేయడం కష్టమే ..ఇంక పూర్తిగా అలవాటు అవలేదు ..సగం ఇంగ్లీష్, సగం తెలుగు లో టైపింగ్ నడుస్తోంది.
"ఊ..చెప్పు..."
"ఏముందే..నాకు యాభై ఏళ్ళు నిండాయ? కాళ్ళు నొప్పులు,ఇంక వేరే బాధలు. పిల్లలు పెద్ద వాళ్ళయ్యారు. ఇంక రెస్ట్ అనుకుంటే,ఇప్పుడు నా మీద పూర్తి బాధ్యత ..మా మావ గారు."
"ఆయన కి ఏవో చిన్న చిన్న ఆరోగ్య సమస్యలు, శ్రీరాం బిజీ బిజీ ఎప్పుడూ,నేనే తీసుకు వెళ్ళాలి, హాస్పిటల్ కి, ఇంకా ఆయన కి రుచులు పిచ్చి,అది వండుతావా, ఈ పులుసు పెడతావా?అంటారు.ఏదో గబా గబా వంట చేసి నా ఫ్రెండ్స్ తో ఏదైనా సినిమా కి వెళ్ళాలంటే అవదు."
"నా కున్న ఫ్రెండ్స్ అందరూ ,ఇప్పుడు బాధ్యతల నుంచి ఫ్రీ అయిపోయేరు,సినిమా కి వెళదాం, హోటల్ కి లంచ్ కి వెళదాం అని ప్లాన్స్ వేస్తారు.."
నాకు ఇప్పుడు ఇంట్లో చిన్న పిల్లాడిలాగ..ఈయన..మా అత్తగారు పోయినప్పట్నించి మా దగ్గరే ఉంటున్నారు..శ్రీరాం కి ఏం చెప్పను?నా అవస్థలు.బాధ పడతాడు..నాకు తెలుసు ఆయనకి నాన్న ఇంట్లో ఉండడమే ఇష్తం. నాకూ పెద్ద బాధ అని కాదు, ఆయన పనులు ఆయన చేసుకుంటారు. ఏవో ఇలా చేయండి, అలా చేయండి అని సలహాలు ఇస్తారు.."
"నాకు ముఖ్యం గా నా స్వాతంత్రం పోయినట్టుంది. ఇరవై ఏళ్ళు పైన పిల్లల తో గడిచిందా? ఎక్కడికి వెళ్ళలేదు మేం ఇద్దరం కలిసి. శ్రీరాం ఏవైనా కాన్ఫే రెంస్ కి ఊర్లు ఎక్కడికి అయిన వెళ్ళిన..నాకు అయేది కాదు, ఎప్పుడూ ఏవో పిల్లల పరీక్షలో, ఏవో ఇబ్బందులు."
"ఇన్నాళ్ళకి , నాకు కొంచం ఊపిరి పీల్చుకున్నట్టు ఉంది. నాకు ఇప్పుడు ,ఇన్నాళ్ళు మిస్ అయినవన్నీ అనుభవించాలని , ఫ్రెండ్స్ తో ఎంజాయ్ చేయాలని, శ్రీరాం తో ఊర్లు అన్ని తిరగాలని కోరిక లు పట్టుకున్నాయి. అన్నిటికి మావయ్య గారే అడ్డం అని పిస్తోంది"
"నిజం చెప్పనా..నాకూ ,ఇప్పుడే అర్ధం అయింది, నా మనసులో బాధ ఇది అని, చాల చికాకుగా, విసుగ్గా ఉంటున్నాను. ఒక పక్క శరీరం లో కలిగే మార్పులు, నీకు తెల్సుగా మనకి ఇవి తప్పవని, మరో పక్క యాభై ఏళ్ళు గడిచాయి, పిల్లలని చక్కగా పెంచడం తప్ప నేనేం చేసెను? ఏం అనుభవించాను?అని ఈ ఆలోచనల తో నా బరువు కూడా పెరిగి పోయింది."
"మీ నాన్న గారే ..నా సమస్య..అని ఎలా చెప్పను? ఆయన అడుగుతూనే ఉన్నారు? ఏమిటి నీ బాధ? శ్రీకర్ మీద బెంగా ?అని"
"వసూ..నేను మరీ అంతా చెడ్డ దాన్ని కాదు, అలా అని మరీ అంతా మంచి దాన్ని కాదేమో? "
శ్రీదేవి కళ్ళల్లో, నీరు తిరిగాయి, ఇలా రాస్తూంటే.
" ఇప్పుడు ఇరవై నాలుగు గంటలూ నా బాధ ఇదే,పోనీ కొన్ని రోజులు ఆయన ని ఎక్కడయినా పెడదామన్నా ..ఎవరున్నారు ?అంత దగ్గర చుట్టాలు, ఈయన తమ్ముడు వాళ్ళు కూడా అమెరికా లో ఉన్నారు, శారద ఆడ పిల్ల, తన పిల్లలు ఇంకా చిన్న వాళ్ళు, అయినా ఈయన ఉండలేరు,అంతంత దూరంలో, ఇప్పుడు డెబ్భై ఏళ్ళు పై నున్నాయి ..ఏమిటో నే మా అత్తగారు అలా కాన్సెర్ తో అలా చటుక్కున పోయేరు, ఆవిడే ఉంటే, నాకింత బాధ్యత ఉండేది కాదు."
"వసూ ఉన్నావా? నా బాధ నీకే చెప్పగలను? పిల్లలికి ఇలాంటివి ఏం చెబుతాం?
" ఊ..ఊ.ఉన్నాను, వింటున్నాను, ఆలోచిస్తున్నాను..చెప్పు ఇంకా"
ఒకటి చెప్పు, శ్రీరాం అంటే నీకు ఎంత ఇష్టం?"
" అబ్బబ్బ.. అదేందుకే ఇప్పుడు..చాలా ,చాల ఇష్టం తెలుసు గా.."
"నిన్ను తను ఎప్పుడైనా బాధ పెట్టేడా??
"అబ్బే లేదే..నిజం గా పేరు కి తగ్గట్టు శ్రీరాముడే.."
"పిల్లలో? నీ మాట వింటారా..పెడ తోవ పెట్టేరా?"
"ఏమిటి వసూ,నీ ప్రశ్నలు..నా పిల్లలు ఎంత బుద్ధి మంతులో? చదువు లో ఎంత ఫస్తో.. ఇద్దరూ నీకూ తెలుసు గా"
" శ్రీ..నేను పని చేస్తున్న ఈ హాస్పిటల్ వృద్ధులది..ఇక్కడ ఎన్ని రకాల కథలు వింటామో? పిల్లలు వదిలేస్తారు, లేదా పేరెంట్స్ ఏ పిల్లలు ఎలా ఉన్నారో పట్టించు కోరు. కుటుంబ బాంధవ్యాలు ఎంత ముఖ్యమో..నా చుట్టూ ఉన్న పేషెంట్స్ ని చూస్తే తెలుస్తుంది."
"నీకు అన్ని ఉన్నాయి, ప్రేమించే భర్త, చక్కని పిల్లలు, ఇంకా కొన్ని ఏళ్ళు మిగిలి ఉన్న ఆ పెద్దాయన నీకు ఇప్పుడు ఆటంకం అని ఎందుకు అనుకుంటున్నావు?
"ఊ ! ఒక లాగ అనుకో, నీకు శ్రీరాం అంటే చాల ప్రేమ కదా, అతను నీకు ఇరవై అయిదేళ్ళకి కదా పరిచయం అయాడు, నీకు కాలేజ్ లో"
అవును మాది ప్రేమ వివాహమే..ఎవ్వరి వేపు నించి అభ్యంతరాలు లేవు..
"అయితే?"
"పూర్తిగా విను, నీకు పరిచయం ముందు గడిచిన పాతికేళ్ళు ,ఇప్పుడు నువ్వు ఇస్తున్నావు..మీ మావ గారికి సేవ చేస్తూ..అంటే అప్పుడు నిండు నూరేళ్ళు ,నువ్వు శ్రీరాం తో గడిపినట్టు కదా"
" శ్రీ! నువ్వు చాల సున్నిత మైన దానివి, అందుకే ఇంత ఆలోచిస్తున్నావు..మీ మావ గారి గురించి, నువ్వు ఆయనతో మాట్లాడు, నేను బయటకి వెళ్ళాలి, ఇవాల్టికి మీకు సింపెల్ గా వంట వండి పెట్టేస్తాను ,టేబెల్ మీద, తినేయండి ,అని చెప్పు, అలాగే, నువ్వు ఊరు వెళ్ళాలి అంటే, ఒక పని వాడిని పెట్టు. వంటకి కూడా అలాగే ఎవరినో పెట్టు. మీ కసిన్ ఉంది కదా మీ ఊర్లో, తన హెల్ప్ తీసుకో, ఏదైనా అవసరం వస్తే తనకి ఫోన్ చేయమని చెప్పి, నువ్వు వెళ్ళొచ్చు. ఊరికి.."
"అంతా ప్లానింగ్ లో ఉంది, ఇది అంత పెద్ద సమస్య కాదు నువ్వు అనుకున్నంత."
"అయినా వడ్డించిన విస్తరి లో ,ఏదో ఒకటి నీకిష్టం లేని పదార్ధం ఒకటి ఉంటుంది?
" అన్నీ,మనకి ఇష్టమైనవే ఉండవు లైఫ్ లో,కొన్ని ఇబ్బందులు ఉంటాయి"
"ఇప్పుడు నువ్వున్న నీ ఆరోగ్య పరిస్థితి కూడా..నిన్ను వీక్ చేస్తోంది"
"ఈ వయసు లో అందరికీ వచ్చే సమస్యలే ఇవి. మనకి యాభై వచ్చి, పిల్లలు పెద్దవారయే సరికి, మన పేరెంట్స్ ..చిన్న పిల్లలు అవుతూ ఉంటారు, వృదాప్యం రెండో బాల్యం కదా"
"మనకేమో రెస్ట్ కావాలి, వారికేమో కేర్ కావాలి.."
"ఇది నీ ఒక్కరి సమస్యే కాదు, చాల మంది దే ఈ సమస్య..ముందు నువ్వు నీ శ్రీరాం తో నీ సమస్య ని చర్చించు. ఏదో కంప్లైంట్ చేస్తున్నట్టు కాకుండా..ఏ సమస్యకి అయినా పరిష్కారం ఉంటుంది,"
"తరువాత ముఖ్యమైన విషయం, ఇదేదో నీ ఒక్కర్తి బాధ్యత అనుకుని ,ఏదో భారం అనుకోకు, ఇంట్లో అందరిని ఇంవోల్వ్ చేయి. అందరి సహకారం తీసుకో..ముఖ్యం గా నీ శ్రీరాం కి చెప్పు..దాపరికం కాదు, ఓపెన్ గా ఉండు,అవసరం అయితే, మీ మావ గారితో కూడా చర్చించు..ఆయన ఇచ్చే పరిష్కార మార్గాలు కూడా ఆలోచించు, అంతే గానీ, ఇదేదో నా సమస్య అనుకుని బాధ పడి, నీ ఆరోగ్యం పాడు చేసుకోకు."
"ఆలోచించు,ప్రశాంతం గా ఆలోచించు, నువ్వు బాధ పడేంత విషయం లేదు, కానీ నీ బాధ నాకు అర్ధం అయింది..కూల్.."
" సరే, నా రౌండ్స్ కి టైం అయింది, మళ్లీ ఇంకో రోజు, బై మరి ఇవాల్టికి" ,అంటూ మాయమయింది.. స్క్రీన్ మీద ఆకు పచ్చ గుర్తు బదులు ఒక లైట్ పచ్చ రంగు డాట్ ..ఎంత సులభం అయిపోయిందో, ఇప్పుడు దూరం గా ఉన్న వారితో మాట్లాడడం..అంటూ లేచింది.
అమ్మా..అమ్మా..అంటూ శ్రీవిద్య..ఒక పెద్ద స్వీట్స్ బాక్స్ చేతిలో పట్టుకుని ,నాకు కూడా యు ఎస్ , లో సీట్ వచ్చింది అమ్మా..అంటూ..నేను అవాక్కయాను..అమ్మాయి కూడా వెళ్లి పోతుందా ?
ఇంకా టైం ఉందిలే..అనుకుంటూ ఏమిటి తెచ్చేవు?
అన్నీ రకాల స్వీట్స్ కలిపి ఉన్నాయి..అన్నీ నాకు ఇష్టమయినవే..ఒక్క మైసూర్ పాక్ తప్ప..హుహ్..
జీవితమే అంత ..ఒక పాకేజ్ ..ఇష్టమైనవి, ఇష్టం లేనివి..కల గలిపి ఉంటాయి,
మా అమ్మాయి తెచ్చింది కదా ..అపురూపం గా అనిపించాయి.
అంతా మనసులోనే ఉంది..వసుధ కి థాంక్స్ చెప్పుకుంటూ, వంటింట్లో కి నడిచింది శ్రీదేవి, మనసు తేలిక అయి..తేలి పోతూ..
జిమెయిల్ ఓపెన్ చేయగానే వసుధ కనిపించింది, ఆకు పచ్చ గా వెలుగుతూ,లైన్ లో ఉన్నానని సంకేతం గా..
ప్రాణం లేచి వచ్చింది.
"వసుధా..ఉన్నావా" అంటే.."చెప్పు .. కబుర్లు..ఖాళీ గానే ఉన్నాను."
ఏమిటి చెప్పడం..??అని కాసేపు అలిగి చిన్న పిల్లలాగ..ఎక్కువ బెట్టు చేస్తే మళ్లీ ఎప్పటికో కనిపించడం..అని "నీతో చాల చెప్పాలే "అంది..శ్రీవిద్య.
"పిల్లలు ఎలా ఉన్నారు? మీ అబ్బాయి శ్రీకర్ ఈ మధ్యే ఫోన్ చేసాడు, ఆంటీ,ఎలా ఉన్నారు అంటూ"..
"శ్రీ విద్య ఎలా చదువు తోంది? తను కూడా ఎమ్మెస్ చేయడానికి ఇక్కడికే వస్తుందా??ఏమిటి తన ప్లాన్స్??"
అంతా నెట్ కబుర్లే..
"పిల్లలు బాగానే ఉన్నారులే..వాళ్ళ చదువులు అన్ని వాళ్ళ ఇష్టమే కదా.అంతా నిర్ణయించుకుని ,చివరికి చెపుతారు.."
"మనం డబ్బు లు కట్టే స్టేజ్ లో గుర్తు వస్తాం.."
"ఊ..మీకు డబ్బులకేం లోటు,శ్రీ రాం ది మంచి జాబ్ కదా.."
"అబ్బ..,నన్ను చెప్పనివ్వు..నా బాధ వేరే..వింటావా??చెప్పనిస్తావా??,"నువ్వు ఊరులో అందరి మనసు లో బాధలు కి మందు వేస్తావు..తను సైకియాత్రిస్ట్..ఈ చిన్ననాటి స్నేహితురాలి గోడు వినవా??"
"సరే.సరే..చెప్పు,ఖాళీ గానే ఉన్నాను లే, నైట్ డ్యూటీ ..ఇప్పుడే రౌండ్స్ అయాయి, కాసేపు కూర్చోడమే,ఇదిగో,చేతిలో కాఫీ కప్..ఇంక చెప్పు..మీ శ్రీ ఫ్యామిలీ కబుర్లు"
"ఏమిటే నీ జోక్స్..మా ఫ్యామిలీ అంతా శ్రీ తో ప్రారంభం అయే పేర్లే..అదీ తన సటైర్ ."
మా మావగారు ఏం చేస్తున్నారో, ఎక్కడ ఉన్నారో చూసి,
" అది కాదు, వసూ..మా మావగారు మా దగ్గరే ఉన్నారు కదా, మా ఆడపడచు వాళ్ళు అమెరికా లోనే ఉన్నారు,వెస్ట్ కోస్ట్ లే..నీకూ తెలుసు కదా శారద వాళ్ళు,ఇంక మా దగ్గరే ఉండాలి..ఆయన ఇంకెక్కడికి వెళతారు?"
ఊపిరి పీల్చుకుంది, అదే ఇంత పెద్ద విషయాలు టైపు చేయడం కష్టమే ..ఇంక పూర్తిగా అలవాటు అవలేదు ..సగం ఇంగ్లీష్, సగం తెలుగు లో టైపింగ్ నడుస్తోంది.
"ఊ..చెప్పు..."
"ఏముందే..నాకు యాభై ఏళ్ళు నిండాయ? కాళ్ళు నొప్పులు,ఇంక వేరే బాధలు. పిల్లలు పెద్ద వాళ్ళయ్యారు. ఇంక రెస్ట్ అనుకుంటే,ఇప్పుడు నా మీద పూర్తి బాధ్యత ..మా మావ గారు."
"ఆయన కి ఏవో చిన్న చిన్న ఆరోగ్య సమస్యలు, శ్రీరాం బిజీ బిజీ ఎప్పుడూ,నేనే తీసుకు వెళ్ళాలి, హాస్పిటల్ కి, ఇంకా ఆయన కి రుచులు పిచ్చి,అది వండుతావా, ఈ పులుసు పెడతావా?అంటారు.ఏదో గబా గబా వంట చేసి నా ఫ్రెండ్స్ తో ఏదైనా సినిమా కి వెళ్ళాలంటే అవదు."
"నా కున్న ఫ్రెండ్స్ అందరూ ,ఇప్పుడు బాధ్యతల నుంచి ఫ్రీ అయిపోయేరు,సినిమా కి వెళదాం, హోటల్ కి లంచ్ కి వెళదాం అని ప్లాన్స్ వేస్తారు.."
నాకు ఇప్పుడు ఇంట్లో చిన్న పిల్లాడిలాగ..ఈయన..మా అత్తగారు పోయినప్పట్నించి మా దగ్గరే ఉంటున్నారు..శ్రీరాం కి ఏం చెప్పను?నా అవస్థలు.బాధ పడతాడు..నాకు తెలుసు ఆయనకి నాన్న ఇంట్లో ఉండడమే ఇష్తం. నాకూ పెద్ద బాధ అని కాదు, ఆయన పనులు ఆయన చేసుకుంటారు. ఏవో ఇలా చేయండి, అలా చేయండి అని సలహాలు ఇస్తారు.."
"నాకు ముఖ్యం గా నా స్వాతంత్రం పోయినట్టుంది. ఇరవై ఏళ్ళు పైన పిల్లల తో గడిచిందా? ఎక్కడికి వెళ్ళలేదు మేం ఇద్దరం కలిసి. శ్రీరాం ఏవైనా కాన్ఫే రెంస్ కి ఊర్లు ఎక్కడికి అయిన వెళ్ళిన..నాకు అయేది కాదు, ఎప్పుడూ ఏవో పిల్లల పరీక్షలో, ఏవో ఇబ్బందులు."
"ఇన్నాళ్ళకి , నాకు కొంచం ఊపిరి పీల్చుకున్నట్టు ఉంది. నాకు ఇప్పుడు ,ఇన్నాళ్ళు మిస్ అయినవన్నీ అనుభవించాలని , ఫ్రెండ్స్ తో ఎంజాయ్ చేయాలని, శ్రీరాం తో ఊర్లు అన్ని తిరగాలని కోరిక లు పట్టుకున్నాయి. అన్నిటికి మావయ్య గారే అడ్డం అని పిస్తోంది"
"నిజం చెప్పనా..నాకూ ,ఇప్పుడే అర్ధం అయింది, నా మనసులో బాధ ఇది అని, చాల చికాకుగా, విసుగ్గా ఉంటున్నాను. ఒక పక్క శరీరం లో కలిగే మార్పులు, నీకు తెల్సుగా మనకి ఇవి తప్పవని, మరో పక్క యాభై ఏళ్ళు గడిచాయి, పిల్లలని చక్కగా పెంచడం తప్ప నేనేం చేసెను? ఏం అనుభవించాను?అని ఈ ఆలోచనల తో నా బరువు కూడా పెరిగి పోయింది."
"మీ నాన్న గారే ..నా సమస్య..అని ఎలా చెప్పను? ఆయన అడుగుతూనే ఉన్నారు? ఏమిటి నీ బాధ? శ్రీకర్ మీద బెంగా ?అని"
"వసూ..నేను మరీ అంతా చెడ్డ దాన్ని కాదు, అలా అని మరీ అంతా మంచి దాన్ని కాదేమో? "
శ్రీదేవి కళ్ళల్లో, నీరు తిరిగాయి, ఇలా రాస్తూంటే.
" ఇప్పుడు ఇరవై నాలుగు గంటలూ నా బాధ ఇదే,పోనీ కొన్ని రోజులు ఆయన ని ఎక్కడయినా పెడదామన్నా ..ఎవరున్నారు ?అంత దగ్గర చుట్టాలు, ఈయన తమ్ముడు వాళ్ళు కూడా అమెరికా లో ఉన్నారు, శారద ఆడ పిల్ల, తన పిల్లలు ఇంకా చిన్న వాళ్ళు, అయినా ఈయన ఉండలేరు,అంతంత దూరంలో, ఇప్పుడు డెబ్భై ఏళ్ళు పై నున్నాయి ..ఏమిటో నే మా అత్తగారు అలా కాన్సెర్ తో అలా చటుక్కున పోయేరు, ఆవిడే ఉంటే, నాకింత బాధ్యత ఉండేది కాదు."
"వసూ ఉన్నావా? నా బాధ నీకే చెప్పగలను? పిల్లలికి ఇలాంటివి ఏం చెబుతాం?
" ఊ..ఊ.ఉన్నాను, వింటున్నాను, ఆలోచిస్తున్నాను..చెప్పు ఇంకా"
ఒకటి చెప్పు, శ్రీరాం అంటే నీకు ఎంత ఇష్టం?"
" అబ్బబ్బ.. అదేందుకే ఇప్పుడు..చాలా ,చాల ఇష్టం తెలుసు గా.."
"నిన్ను తను ఎప్పుడైనా బాధ పెట్టేడా??
"అబ్బే లేదే..నిజం గా పేరు కి తగ్గట్టు శ్రీరాముడే.."
"పిల్లలో? నీ మాట వింటారా..పెడ తోవ పెట్టేరా?"
"ఏమిటి వసూ,నీ ప్రశ్నలు..నా పిల్లలు ఎంత బుద్ధి మంతులో? చదువు లో ఎంత ఫస్తో.. ఇద్దరూ నీకూ తెలుసు గా"
" శ్రీ..నేను పని చేస్తున్న ఈ హాస్పిటల్ వృద్ధులది..ఇక్కడ ఎన్ని రకాల కథలు వింటామో? పిల్లలు వదిలేస్తారు, లేదా పేరెంట్స్ ఏ పిల్లలు ఎలా ఉన్నారో పట్టించు కోరు. కుటుంబ బాంధవ్యాలు ఎంత ముఖ్యమో..నా చుట్టూ ఉన్న పేషెంట్స్ ని చూస్తే తెలుస్తుంది."
"నీకు అన్ని ఉన్నాయి, ప్రేమించే భర్త, చక్కని పిల్లలు, ఇంకా కొన్ని ఏళ్ళు మిగిలి ఉన్న ఆ పెద్దాయన నీకు ఇప్పుడు ఆటంకం అని ఎందుకు అనుకుంటున్నావు?
"ఊ ! ఒక లాగ అనుకో, నీకు శ్రీరాం అంటే చాల ప్రేమ కదా, అతను నీకు ఇరవై అయిదేళ్ళకి కదా పరిచయం అయాడు, నీకు కాలేజ్ లో"
అవును మాది ప్రేమ వివాహమే..ఎవ్వరి వేపు నించి అభ్యంతరాలు లేవు..
"అయితే?"
"పూర్తిగా విను, నీకు పరిచయం ముందు గడిచిన పాతికేళ్ళు ,ఇప్పుడు నువ్వు ఇస్తున్నావు..మీ మావ గారికి సేవ చేస్తూ..అంటే అప్పుడు నిండు నూరేళ్ళు ,నువ్వు శ్రీరాం తో గడిపినట్టు కదా"
" శ్రీ! నువ్వు చాల సున్నిత మైన దానివి, అందుకే ఇంత ఆలోచిస్తున్నావు..మీ మావ గారి గురించి, నువ్వు ఆయనతో మాట్లాడు, నేను బయటకి వెళ్ళాలి, ఇవాల్టికి మీకు సింపెల్ గా వంట వండి పెట్టేస్తాను ,టేబెల్ మీద, తినేయండి ,అని చెప్పు, అలాగే, నువ్వు ఊరు వెళ్ళాలి అంటే, ఒక పని వాడిని పెట్టు. వంటకి కూడా అలాగే ఎవరినో పెట్టు. మీ కసిన్ ఉంది కదా మీ ఊర్లో, తన హెల్ప్ తీసుకో, ఏదైనా అవసరం వస్తే తనకి ఫోన్ చేయమని చెప్పి, నువ్వు వెళ్ళొచ్చు. ఊరికి.."
"అంతా ప్లానింగ్ లో ఉంది, ఇది అంత పెద్ద సమస్య కాదు నువ్వు అనుకున్నంత."
"అయినా వడ్డించిన విస్తరి లో ,ఏదో ఒకటి నీకిష్టం లేని పదార్ధం ఒకటి ఉంటుంది?
" అన్నీ,మనకి ఇష్టమైనవే ఉండవు లైఫ్ లో,కొన్ని ఇబ్బందులు ఉంటాయి"
"ఇప్పుడు నువ్వున్న నీ ఆరోగ్య పరిస్థితి కూడా..నిన్ను వీక్ చేస్తోంది"
"ఈ వయసు లో అందరికీ వచ్చే సమస్యలే ఇవి. మనకి యాభై వచ్చి, పిల్లలు పెద్దవారయే సరికి, మన పేరెంట్స్ ..చిన్న పిల్లలు అవుతూ ఉంటారు, వృదాప్యం రెండో బాల్యం కదా"
"మనకేమో రెస్ట్ కావాలి, వారికేమో కేర్ కావాలి.."
"ఇది నీ ఒక్కరి సమస్యే కాదు, చాల మంది దే ఈ సమస్య..ముందు నువ్వు నీ శ్రీరాం తో నీ సమస్య ని చర్చించు. ఏదో కంప్లైంట్ చేస్తున్నట్టు కాకుండా..ఏ సమస్యకి అయినా పరిష్కారం ఉంటుంది,"
"తరువాత ముఖ్యమైన విషయం, ఇదేదో నీ ఒక్కర్తి బాధ్యత అనుకుని ,ఏదో భారం అనుకోకు, ఇంట్లో అందరిని ఇంవోల్వ్ చేయి. అందరి సహకారం తీసుకో..ముఖ్యం గా నీ శ్రీరాం కి చెప్పు..దాపరికం కాదు, ఓపెన్ గా ఉండు,అవసరం అయితే, మీ మావ గారితో కూడా చర్చించు..ఆయన ఇచ్చే పరిష్కార మార్గాలు కూడా ఆలోచించు, అంతే గానీ, ఇదేదో నా సమస్య అనుకుని బాధ పడి, నీ ఆరోగ్యం పాడు చేసుకోకు."
"ఆలోచించు,ప్రశాంతం గా ఆలోచించు, నువ్వు బాధ పడేంత విషయం లేదు, కానీ నీ బాధ నాకు అర్ధం అయింది..కూల్.."
" సరే, నా రౌండ్స్ కి టైం అయింది, మళ్లీ ఇంకో రోజు, బై మరి ఇవాల్టికి" ,అంటూ మాయమయింది.. స్క్రీన్ మీద ఆకు పచ్చ గుర్తు బదులు ఒక లైట్ పచ్చ రంగు డాట్ ..ఎంత సులభం అయిపోయిందో, ఇప్పుడు దూరం గా ఉన్న వారితో మాట్లాడడం..అంటూ లేచింది.
అమ్మా..అమ్మా..అంటూ శ్రీవిద్య..ఒక పెద్ద స్వీట్స్ బాక్స్ చేతిలో పట్టుకుని ,నాకు కూడా యు ఎస్ , లో సీట్ వచ్చింది అమ్మా..అంటూ..నేను అవాక్కయాను..అమ్మాయి కూడా వెళ్లి పోతుందా ?
ఇంకా టైం ఉందిలే..అనుకుంటూ ఏమిటి తెచ్చేవు?
అన్నీ రకాల స్వీట్స్ కలిపి ఉన్నాయి..అన్నీ నాకు ఇష్టమయినవే..ఒక్క మైసూర్ పాక్ తప్ప..హుహ్..
జీవితమే అంత ..ఒక పాకేజ్ ..ఇష్టమైనవి, ఇష్టం లేనివి..కల గలిపి ఉంటాయి,
మా అమ్మాయి తెచ్చింది కదా ..అపురూపం గా అనిపించాయి.
అంతా మనసులోనే ఉంది..వసుధ కి థాంక్స్ చెప్పుకుంటూ, వంటింట్లో కి నడిచింది శ్రీదేవి, మనసు తేలిక అయి..తేలి పోతూ..
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి