మా ఇంట్లో పని చేసే అమ్మాయి పేరు లక్ష్మి.
మా ఇంట్లో ఫిల్టర్ లో కాఫీ అలవాటు, ఫిల్టర్ తీయడం నేర్పించాం..చాల రోజులు ,తను. ఆ బ్లాక్
స్ట్రాంగ్ ఫిల్టర్ డికాషను అలాగే తాగేస్తాం అనుకుంది.
స్ట్రాంగ్ ఫిల్టర్ డికాషను అలాగే తాగేస్తాం అనుకుంది.
పుట్టిన ప్పటి నిండి, ఒక ఏడాది ఏం తాగామో పాలు ,అమ్మ దగ్గర, నాకు ఊహ వచ్చినప్పట
నించి కాఫే ఏ అలవాటు.అలాగే సాంబారు అంటే తెలియదు...ఆనప కాయ తో కూరా? అది
ఎలాగా? బీర కాయలా? చెక్కు తీయాలా? అన్ని అనుమానాలే..
నించి కాఫే ఏ అలవాటు.అలాగే సాంబారు అంటే తెలియదు...ఆనప కాయ తో కూరా? అది
ఎలాగా? బీర కాయలా? చెక్కు తీయాలా? అన్ని అనుమానాలే..
వీళ్ళు ఏ ఊరు వారు అంటే అమలాపురం అని ఒక సారి, రాజోలు అని ఒక సారి అంటుంది, నా
భాష తెలుగే అయినా ,ఒక్క ముక్క అర్ధం కాదు.
భాష తెలుగే అయినా ,ఒక్క ముక్క అర్ధం కాదు.
ఒకటికి ,రెండు సార్లు ,విడమరిచి చెప్పాలి, రెండు టీ పెట్టు అని చెప్పి వచ్చి కూర్చుంటే, తన
పని తను చేసుకుంటూ ఉంటుంది..
పని తను చేసుకుంటూ ఉంటుంది..
చాయ్ అని చెప్పాలి ,అని అర్ధం అయింది..
ఒకటే రాష్ట్రం..ఆంద్ర రాష్ట్రమే..కాని, ఏదో తేడా..
మాయ బజారు సినిమా చూడలేదు, ఎప్పుడూ విన లేదు, మనం ఇవన్ని అందరికి తెలుసు
అనుకుంటాం..
అనుకుంటాం..
మన భాష లో మనం వార్తా పత్రికలూ, కథలు, నవలలు రాసుకుంటాం...వీరికి అసలు అవి ఒక్క
ముక్క అర్ధం కాదు.
ముక్క అర్ధం కాదు.
మాట్లాడ తారు..కాని ఆ భాష , మనకి అర్ధం కాదు..అంటే, కొన్ని ప్రదేశాలు, కొన్ని వర్గాలు ,ఒక
రకమయ మయిన భాష మాటల్డుతున్నారు..
రకమయ మయిన భాష మాటల్డుతున్నారు..
వారికి టీ ,కాఫీ ఇలాంటి పదాలు అలవాటు లేదు, ఎందుకంటే వారు అవి తాగారు..తాగే స్తోమత లేదు,
రెండు పూటలా ,గంజో, ఎప్పుడయినా పండక్కి వారి అన్నం..తింటారు..
రెండు పూటలా ,గంజో, ఎప్పుడయినా పండక్కి వారి అన్నం..తింటారు..
ఏదో ముక్కో,కక్కో...స్పెషల్..బీర కాయ, ఆనప కాయలు ..వారికి తెలియని పేర్లు, తెలియని రుచులు.
మేం ఎప్పుడూ, మీది ఏ కులం అంటూ ప్ర్సశ్నలు వేయలేదు, మాకు ఒక మనిషి సాయం కావలి,
వంట కి కూడా, చేస్తాను అని వచ్చింది..గొడ్డులా పని చేస్తుంది...ఎప్పుడూ నాగాలు పెట్టదు .
వంట కి కూడా, చేస్తాను అని వచ్చింది..గొడ్డులా పని చేస్తుంది...ఎప్పుడూ నాగాలు పెట్టదు .
అంతే చూసుకున్నాం..ఇప్పుడు అర్ధం అవుతోంది, కాయ గూరలు తినే అలవాటు లేదు, నేనే
నేర్పించాను..
నేర్పించాను..
నాకు అనిపిస్తోంది..ఎంత మంది ఇలా ఉన్నారో? మనకి పొద్దున్న లెవా గానే ఒక కాఫీ, ఒక టిఫిన్ ప్లేట్
లో, మళ్లీ మధ్యాన్నం మరో ప్లేట్ లో భోజనం...అది కూడా రెండు ,మూడు అధరువులతో, తెల్లని వరి
అన్నం..ఆఖరున పెరుగో, మజ్జోగో..
లో, మళ్లీ మధ్యాన్నం మరో ప్లేట్ లో భోజనం...అది కూడా రెండు ,మూడు అధరువులతో, తెల్లని వరి
అన్నం..ఆఖరున పెరుగో, మజ్జోగో..
ఇంత వేడుక గా గడిచి పోతోంది మనకు, ఎందుకు, అగ్ర వర్ణ కులాల లో పుట్టినందుకు..
అదే ఒక వర్ణం లో పుడితే, వారికీ రెండు పూటలా భోజనం కి గారంటీ లేదు..
వారి భాష, లవాట్లు, మనకి మోటు, వారి భాష లో పుస్తకాలూ ఏవి? వారి కథలు ఎవరు రాస్తారు?
వారి వ్యధలు ఎవరు ,ఎలా చెబుతారు? అక్షరం వచ్చి ఉండాలి కదా ముందు..
వారి వ్యధలు ఎవరు ,ఎలా చెబుతారు? అక్షరం వచ్చి ఉండాలి కదా ముందు..
ఎంత అగాధం ఉందొ ? వారికీ మనకి..ఒకే సమాజం లో ఎన్ని వైరుధ్యాలు??
ఈ దేశం లో ఎవరూ కులం అడగరు..నయమే..నా వరకు...మరి అందరూ ఎలా ఉన్నారో?
వేరే మతం పుచ్చుకున్నా..వారిని అందితో కలపడం నేను చూడ లేదు,
మనకి కనిపిస్తున్నా, వారి పనులతో, మనం వారిని అద్రుస్యుల్లు గా చేసేసాం..వారి భాష, వారి పలుకు
లు వినక మనం..
లు వినక మనం..
ఒక అదృశ్య సమాజం ...అత్తడుగునో, ఒక చివరనో నివసిస్తున్నారు..
మనం కళ్ళు మూసుకుని, వీరు లేరు అనుకుని వంచిన్చుకుంటాం..
ఎంత బాధాకరమో??? ఒక మనిషి ని అలా లేనట్టు గా తర తరాలు గా ,ఉనికి నే గమనించనట్టు..
చాలా పెద్ద అపరాధం...వీరికి రేసేర్వేషణ్...నేను సమర్దిస్తాను..
మనం చేసిన పెద్ద అపరాధానికి ,ఒక మానవాళి నే తొక్కి పెట్టం...మనం మూల్యం చెల్లించు కోవాలి తప్పదు //
మన పూర్వీకుల సంపదే కాదు, వారి తప్పిదాల్ని కూడా మనం వారసత్వం గా పొందాం..
నేను ,అందరి తరపున. శిరసు వంచి క్షమించమని కోరుకుంటున్నాను..
మన భాష, మన చరిత్ర మన రుచులు...ఎక్కడ వారి ఉనికి??? ఎక్కడ వారి చరిత్ర??? ఎక్కడ వారి
జీవన విధానం..
జీవన విధానం..
సమయం వచ్చింది...
let us record their history, their stories, their food habits..
Let us redeem our guilt filled conscious.,,at least now...
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి