కాలం...

కాలం చేసే 
గాయం ...కాలమే 
తీరిస్తుంది..అంటే 
నిజమే అని నమ్మి..

ఏటి గట్టున 
కాపలా కూర్చున్నాను 
కాలం ,ఏరు లాగ 
ప్రవాహం..

జ్ఞాపకాల గులక రాళ్ళు 
ఒకటి ఒకటి గా ఏటి లోకి 
విసిరేసా .బుడుమ్గమని 
మునిగి పోయి, తేలాయి 
ఏమిటో..నా మనసు సరసు లో..

కాలం..వింతలు కోకొల్లలు 
ఇప్పుడేగా నేను పుట్టేను ..
అంత లోనే ఈ వార్ధక్యం ఏమిటి?
నేనే నా కోరుకున్నాను ?

ఎప్పుడెప్పుడు పెద్ద వాడిని 
అయి, అంతా నేనే సొంత 
నిర్ణయాలు చేయాలని..
అమ్మా ,నాన్నా ఇలా చేయి 
కన్నా అని చెప్పే కాలం ఎంత 
హాయో, ఇప్పుడే తెలిసింది..

కాలం ఇంత నిర్దయి..
నిన్నటి ఆనందం ని 
నిముషంలో జ్ఞాపకం 
చేస్తుంది..అయ్యో.ఆ క్షణం 

ఇంకా అనుభవించనే లేదే...
కాలం ఎంత కఠినం ..
మొన్నటి శోకం ని ..
అనునిత్యం తోడు గా ఇస్తుందేం ?

కాలం మనది కావాలి 
అంటే ఏం చెయ్యాలో నేర్పించే 
పాఠశాల ఎక్కడుందో?
ఎవరయినా చెపుతారా?

కాలం మొహం లో పడి 
కాలం ఎలా గడుస్తోందో 
తెలీలేదు ,అచ్చం ప్రేమ లాగే 
తెలియని వ్యామోహమే 
సాక్షం ,మరేమీ లేదు..ఇంక..

కాలం ఒక యమపాశం 
అన్నారు, ఏమో తుది 
క్షణం రచించాక ,రాయడానికి 
నేనుండను .మరెలా ??

కాలం తో కబుర్లు ఆడుతూ 
నేను పెద్ద మనిషి నయాను..
నా చిన్నతనం లాక్కు న్నావు 
అని ఇప్పుడు పేచి పెడితే ఎలా?

కాలం ఒడి లో ఎప్పుడూ 
నిశ్చింతే ,అమ్మ ఒడి లా 
ఎప్పుడూ ఒక్క మాదిరే 
నిన్న ,నేడు ,రేపు..
ఎప్పుడూ ఒక్కటే కాలం..

నన్ను ఎవరు భయ పెట్టినా 
నేను ఊరుకోను, కాలం నా 
చుట్టం, నా స్నేహం, నా అండ..
నా ధైర్యం, నా సంపద..

కాలం తో నా చెలిమి 
ఈ నాటిది కాదు..
నేను కళ్ళు తెరిచిన రోజు 
తో మొదలు అయింది..

నన్ను నిస్పృహ లో 
ఓదార్చి, కాలం నేను 
ఉన్ననంటూ ,భుజం 
తట్టింది, నేను వదిలినా 
కాలం నా చెలిమి వదలదు..

నా నీడ, నా లోని ఆత్మ 
నా లోనే ఉన్న మరే ఇతర 
భావాలకి సాక్షి కాలమే 
అయినా మవునం గా 

ఉంటుంది, ప్రశ్నించదు 
నిలదీయదు , మంచి చెడు 
అంటూ వేలెత్తి చెప్పదు 
అన్నిటికి సాక్షి ..కాలమే..

కాలమే నాకు రక్ష..
కాలమే నాకు తోడూ నీడ..
అయినా ఎన్నడూ చూసి 
నట్టు లేదే..ఏమిటో ఈ వింత..

నా కలలు ...నివసించే 
చోటు కాలం..నా ఆశలు 
ఆకులు వేసే తోట కాలం..
నా మది నిండా పూసే 
కవితలు విశ్రమించే చోటు 
కాలం..నిత్యం నాతోనే ..

ఎంత వింత మొహం ..
ఎంత వింత స్నేహం..
ఎంత వింత జీవితం 
ఈ కాలం తో ప్రవాహం..

కాలం నా చుట్టం..
కాలం నా చుట్టూ 
కాలం నా లోనూ 
కాలం నా తోడై..

నేనే నా కాలం అంటే..
నాలోనే ఉందా అయితే 
నా మూర్ఖత్వం కి 
పరాకాష్ట  కాలం కోసం 
వెదుకులాట..అంతా 

నీ చుట్టూ ,నిన్ను తాకుతూ..
ఆ చివరి క్షణం వరకూ..
అలా ,మడుగు లో అలల 
స్పర్శ లా అనుభవించు ..అంతే 

మరి అడగకు ,చూడాలని..
అడగకు...కాలం ని చూడాలని 
వింత కోరికలు కోరకు..
నీ అంతం ,నువ్వే చూడకు...అంతే మరి..