ఎడారి లో పక్షి గానం ...

ఇక్కడ ఈ ఎడారిలో కూడా
ఏవో పక్షులు ..దారి తప్పి
మా ఇంటి ముందు సిమెంటు
ఆర్చీల బాల్కొని లో తల
దాచుకుని పూర్వ స్మ్రుతి
పచ్చదనం ,తలుచుకుని
కిచ కిచ మంటూ ఏవో
కథలు ,కబుర్లు మోసుకు
వస్తాయి.. మరు భూమిలో
కూడా జీవం ,ఎప్పటికప్పుడు
చివిరిస్తూ ఉంటుంది ..

ఇండియా లో ... 
మా ఎత్తైన భవనం కి నీరు
అందించే గొట్టాల పగుల
మధ్య ఒక పచ్చని రావి
మొక్కో, మర్రి మొక్కో
వేరులు వేసి, ఆకాశానికి
భూమికి మధ్య నిచ్చెన లా
పచ్చని నిచ్చెన లా
పెరుగుతూ, నాకు ఏదో
ఓదార్పు నిస్తూ ఉంటుంది ..
నీ జీవితం వృధా కాదు..
ఏదో ఒక సత్సంకల్పం
ఎప్పుడో నీలో ,ఆ ఎడారి
గుండె లోనో, లేక
ఆ నిర్వేద ఎత్తైన ఇటికెల
మేడ మధ్య లో నో
ఎప్పుడో ,ఎప్పుడో
ఓ మారు కలగక 
తప్పదు అని ఒక 
సంకల్ప బలమే లేకుంటే 
నేనూ ఒక ఎడారి నే 
మనసు లోపల కూడా 
వెలిసిపోయిన ,రంగులు 
వెలిసిపోయిన ఎడారినే .. 

ప్రకృతి ఎప్పుడూ మెత్తటి 
బడి , పాఠాలు నేర్పుతూనే 
ఉంటుంది, నీ మనసు 
పలక ఖాళి గా ఉంచితే 
చాలు.. గజిబిజి జీవిత 
అనుభవాల గీతాలు 
చెరిపి, ఎప్పటికప్పుడు 
కొత్త పలక చేసుకో నీ 
మనసు.. అప్పుడే ఇంక
నువ్వు నిరంతరం విద్యార్ది వి
పలక ,బలపం పట్టుకుని 
జీవిత పాఠశాల లో 
ఎప్పటికి విద్యార్ధి గా ఉండడమే 
నా కోరిక, నా ఆశ .. 

ప్రకృతి ఒడి పాఠశాల లో 
నేను ఎప్పటికి విద్యార్దినే .. 
పిట్టలు, చెట్లు ,మబ్బులు 
నాకు ఏవో స్వేచ్చ సందేశాలు
స్వార్ధం మానమని.. 
ఏవో చెపుతూనే ఉన్నాయి .. 
మనసు ద్వారాలు మూసుకుని 
నేనే ..ఎప్పటికీ ..లాస్ట్ బెంచ్ 
విద్యార్ధిని.. 
నేను ఎప్పటికైనా కళ్ళు 
తెరిచిన విద్యార్ధి నవుతానా? 

ఎడారి లో పక్షి ,
జీవం లేని గోడ ల 
మధ్య పెరిగిన లేత చిగురు 
నాకు ఏవో సందేశాలు ,
పాఠాలు .బోధిస్తూ .. 
నా మనసు గోడ ఎప్పుడు 
పగులుతుందో ?
నా ఆరిపోయిన ఆశ 
ఎడారి లో ఏ పక్షి గానం 
ఎప్పుడు వినిపిస్తుందో 
అని నిరంతరం ఎదురుచూపే 
నా జీవితం .. నా జీవితం ..