తుది ప్రయాణం...

ఒక మనిషి బ్రతకడానికి 
ఇన్ని వస్తువులు కావాలా ?
మనసులో సౌందర్యం కి 
బయట కనిపించే రంగులెన్ని ?

చిన్న ఆశ చాలు కదా ,గుప్పెడంత 
ఇంత పెద్ద గృహం కావాలా ?
మనిషి శాంతి గా బ్రతకడానికి .. 
ఆత్మ కి ఎంత చోటు కావాలో ? 

సర్వ అవయవాలు చాలు కదా 
ఆస్తి గా ? నయనాలే కోట్ల ఆస్తి , 
నలుగురికి ప్రదర్సన ,ఏదో ఒక 
ఎక్షిబిషన్ లాగ ? నిన్ను నువ్వే 
ప్రదర్శించు కోవడం ,ఒక నిత్య కృత్యం . 

కావలసినంత అంటే ఎంతో 
ఎవరైనా చెపుతారా ? మనం 
దూర ప్రయాణం కి ఎంత మోసుకు
వెళతామో , లెస్ లగేజ్ ,మోర్ కొమఫోర్ట్ 
అంటూనే ఉన్నారు. 

ఇవాల్టికి ,రేపటికి ,ఎల్లుండికి 
ఇంకా మరో తరానికి ఒక అంతు లేదు 
అలా ఎదిగి పోవడమే , చెట్టు చూడు 
తను మోసెంత వరకే ఎదుగుతుంది . 

చెట్టు లా ఎదిగేం కాని ,చెట్టుకి ఉన్నంత 
జ్ఞానం కూడా లేదు, అయినా ఈ రోజు 
ఈ పురిటి వైరాగ్యం ,నాకు తెలుసు 
ఈ నాటి తో సరి. 

రేపటి కోసం అప్పుడే కలలు ,
అప్పుడే వస్తువులు ,ఈ అనంత 
ప్రయాణం లో నన్ను కప్పెట్టే అన్ని 
వస్తువులు, ఎప్పుడో భారం అనిపించి 

ఆ తుది ప్రయాణం లో ,అన్ని ఒక్కొక్కటి 
జార్చేస్తాను, నా బరువు ఒక్కటి నాకు చాలు 
అనిపించే ఆ తుది ప్రయాణం కి 
మరికొన్ని మెట్లు తయారు చేస్తాను ఇదిగో ,
వస్తున్నా.. వస్తున్నా..