ప్రపంచ ఆటిస్టిక్ దినం , ఏప్రిల్ రెండు తేది ..

ప్రపంచ ఆటిస్టిక్ దినం , ఏప్రిల్ రెండు తేది 

ఎందుకు వీరి కోసం ఒక స్పెషల్ దినం అని ఆలోచిస్తున్నారా? 

ఉంది .ఒకటి ..కాదు చాలా కారణాలు. 

పిల్లలు ,పసి పిల్లలు దేవుడు తో సమానం అంటారు , 

కాని, ఆ పిల్లలే ,ఎప్పటికి పసి పిల్లల గా ఉండి పోతే ,

వారికి ఏవో పేర్లు పెట్టి సంఘం వారిని ,చిన్న చూపు చూస్తూ వారికి అందరితో 

సమానం గా బ్రతికే అవకాశాలు మృగ్యం చేస్తుంది . 

సమజానికి ఒక మేలు కొలుపు , ఒక విన్నపం , ఒక స్నేహ హస్తం .. ఈ 

స్పెషల్ పిల్లల నించి అంటే మేం స్పెషల్ కాదు ,మేమూ అందరి లాగే , మాకు 

ఒక అవకాసం ఇవ్వండి అని. ఈ ప్రపంచ ఆటిస్టిక్ దినం.. 

 అయితే ఈ ఆటిస్టిక్ పిల్లలు అంటే ఎవరు?? 
అందరి లాగే ,చక్కని పిల్లలు. అయితే వీరి ఎదుగుదల లో కొన్ని తేడాలు లేదా ,కొన్ని ప్రత్యెక గుణాలు కనిపిస్తాయి. 
తల్లి తండ్రులు కి ఈ గుణాలు మొదట్లో అర్ధం కావు ఎందుకు ,మా పిల్లలు అందరి లా లేరు అని కుమిలి పోతారు , విసిగి పోతారు, అందరిలా గబ గబా మాటలు నేర్చు కోరు , లేదా నేర్చు కున్న కొన్ని మాట లానే మళ్లీ మళ్లీ అంటూ ఉంటారు . 

పిల్లల ఎదుగుదల లో కనిపించ వలసిన చిహ్నాలు కొన్ని నెమ్మదిగా లేదా కొన్ని అసలు కనిపించక పొవచ్చు. 
తల్లి తండ్రులు ముందుగా ఈ విషయం లో కొంత జ్ఞానం కలిగి ఉండాలి . 

అందరి పిల్లల్లా నా పిల్ల లేక పిల్లాడు ఎందుకు లేరు ? అన్నప్రశ్నలు బాధిస్తాయి.  సమాజం లేదా చుట్టూ పక్కల పిల్లలు వీరిని ఎలా చూస్తారు ? వీరిని అందరూ ఎలా ఆమోదిస్తారు? అని భయాలు కలుగుతాయి. ఇవి సహజం , అయితే ఇలా ఆలోచిస్తూ పిల్లలని కూడా బాధ పెట్టడం మాని ,తల్లి తండ్రులు , ఇంట్లో పెద్దలు ఇలాంటి పిల్లలకి మనమేం చేయాలి అని ఆలోచించడం ముఖ్యమ్. 

ఎంత త్వరగా ,గమనించి ,గుర్తించి ఈ పిల్లలకి తగిన వైద్యం అందించడం ముఖ్యమ్. 

ఎలా గమనించాలి ? ఎలా గుర్తు పెట్టాలి ? మన పిల్ల ఆటిస్టిక్ అని. ఇవి కొన్ని సూచనలు లేదా సంకేతాలు . మీ పిల్లల్లో గమనించండి . 

1. పిల్లలు మాట్లాడడానికి ఇష్ట పడక పోవచ్చు . 
దానికి కారణం మన మాటలు అంటే తల్లి తండ్రులు చెప్పే మాటలు వారికి అర్ధం కాక పొవచ్చు. 
వారి భాషా జ్ఞానం, లేదా మాట్లాడగలగడం , చాల నెమ్మదిగా జరుగుతుంది , అంటే అందరి పిల్ల ల్లాగా ఒకట్రెండు ఏళ్లకే మాట్లడక పొవచ్చు . 

2. వారి మాటలు కూడా తమాషాగా మళ్లీ మళ్లీ ఒకటే మాట అంటూ, ఒక్కోసారి ,తమాషా గొంతు లో పాట లాగా ,అవే మాటలు అంటూ ఉంటారు . 
ఒక మాట ,లేదా ఒక వాక్యం ని అదే పని గా అలా పలుకుతూ ఉంటారు అంటే సందర్భం లేక పోయినా అవే మాటలు అంటూ ఉంటారు . 

3 వారికి ఏం కావాలో ,వారు చెప్ప లేక పోవడం , భాష జ్ఞానం ,మాటలు రావక పోవడం వల్ల ,ఈ స్థితి . 

4 పేరు పెట్టి ,పిలిచినా ,పలకక పోవడం, మామూలుగా చిన్న పిల్లలు ,ఒక ఏడాది ,ఇంకా ముందు నుంచే వారి పేరు పెట్టి పిలుస్తే , గుర్తిస్తారు , ఒక ప్రతి స్పందన ఉంటుంది . కాని, ఈ పిల్లల లో ఈ ప్రతి స్పందన ఉండదు . 

5 ఒక ఏడాది పిల్లాడు చేసే ధ్వనులు , మాటల అనుకరణ లు ఉండవు ,ఈ పిల్లల లో . 

6 16 నెలలు అంటే ఏ న్నర్ధం పిల్లాడు చేసే ఒక్క పదం మాటలు, అమ్మా అత్తా ,లాంటివి కూడా పలకరు. చాల మౌనం గా ఉంటారు . 

7 రెండేళ్ళు కి పలికే కొన్ని చిన్న చిన్న పదాలు కూడా అనలేకపోవడం . 

8. నెమ్మదిగా నేర్చుకున్న కొన్ని మాటలు కూడా మర్చిపోవడం . 

ఇవి మాటలు, భాష కి సంబంధించిన కొన్ని సంకేతాలు. ఇవి గమనించడం ముఖ్యం ,తల్లి తండ్రులు . 

మరి కొన్ని సంకేతాలు. 

1. ఈ పిల్లలు ,చేతులు రాసుకుంటూ లేదా ఊగుతూ , లేదా చప్పట్లు కొడుతూ ఇలా కొన్ని చేష్టలు మళ్లీ మళ్లీ ,అదే పనిగా చేస్తూ ఉంటారు . 
2. పెద్దలు చేసే పనులేవీ ,చూసి వీరు చేయరు .. అంటే పెద్దలని  అనుసరిస్తూ ,పిల్లలు చేసే పనులు చేయరు. ప్రయత్నం కూడా చేయరు . అంటే మామూలుగా పిల్లలు పెద్దలని అనుసరిస్తూ ఆ పనులు ,చేష్టలు నేర్చు కుంటారు , కాని ఈ పిల్లలు అలా నేర్చు కోరు . 
3. వీరికి ,గుండ్రం గా తిరగడం లేదా అలా తిప్పించు కోవడం ఇష్టం . 
4. వీరి చేష్టలు ,కదలికలు కొంత వింత గా తోస్తాయి , అంటే తేడా గా ఉంటాయి 
5. ఈ పిల్లలు ముని వేళ్ళ పై నడవడానికి ఇష్ట పడతారు. 

తల్లి తండ్రుల తో వీరి బాంధవ్యం కూడా చాల నెమ్మది.. ఈ సంకేతాలు గమనించండి .. 

1. కళ్ళ లో కళ్ళు కలిపి చూడ డానికి ఇష్ట పడరు . ఈ పిల్ల వాని తో మనం కళ్ళు కలిపి చూద్దాం అన్నా వీరికి ఇష్టం ఉండదు , కళ్ళ తో జరిగే సంభాషణ ,కి వీరి నుంచి ప్రతి స్పందన  ఉండదు . 

2.  ఎత్తుకోమని చేతులు  అందించడం,  వేలు తో చూపించడం వస్తువులని , చేతులు ఊపుతూ బై ,బై చెప్పడం ,ఆ వయసు పిల్లలు ఇష్టం గా చేసేవి చేయక పొవచ్చు. 

3. తల్లి తండ్రులు లేదా ఒకరి ద్దరు దగ్గర వాళ్ళు తప్ప మిగిలిన వ్యక్తులని గుర్తించరు అసలు. 

4. వేరే ఎవరు వచ్చి ముద్దు చేసినా లేదా ఎత్తు కోవడానికి ప్రయత్నించినా ,ఏడుస్తారు ,లేక గోల గోల పెడతారు . 

5. ఎవరైనా కొత్త వారు ముట్టుకుంటే చిరాకు పడి ,గొడవ చేస్తారు . 

6. ఇతర పిల్లలతో కలవడం వారితో ఆడుకోవడం ,వారిని అసలు పట్టించు కోరు, అంటే పిల్లల కుండే మిగిలిన పిల్లల తో ఆడుకోవాలి అనే సహజమైన ఉత్సుకత వీరిలో కనిపించదు. 

7. అవతల వారి, కోపం ఏడుపు వీరిలో ఏమి స్పందన కలిగించవు ,వీరి మానాన వీరు ఉంటారు, నవ్వుకుంటూ కూడా ఉండొచ్చు అంటే ఎదుట వారి భావాలు  ఏమి పట్టదు ,వీరికి . 

8. మిగిలిన వారితో సంబంధం లేని ,తమ సొంత ప్రపంచంలో వీరు ఉన్నట్టు , తోస్తుంది . 

9. అవతలి వారి వస్తువులు , నిర్మొహమాటం గా తీసేసుకుంటారు, వారి అనుమతి ,అలాంటి వేమి వీరికి పట్టవు . 

10. వీరి గురించి అవతలి వారు ఏం ఆలోచిస్తారు ? ఏమనుకుంటారు అలాంటివి పట్టించుకోరు . 

ఇవి కాక నిత్య జీవితం లో వీరి నడవడిక లో ఇవి గమనించండి . 

1. వారి వయసు కి మించి స్వతంత్రం గా ఉంటారు ఈ పిల్లలు. 

2. కొన్ని సమయాల లో చెవుడు గా ఉన్నట్టు తోస్తుంది, అంటే వినిపించు కోరు , కాని మిగిలిన సమయాల లో శుబ్రం గా వినబడుతుంది , అంటే వినికిడి సమస్య కాదు, వీరికి వేరే ఏదో ధోరణి అని తోస్తుంది . 

3. ఒక పని పూర్తి అయితే గాని మరో పని చేయలేరు అసలు కదలిక ఉండదు, ఒక్క పని ఒక్క సారి అన్నట్టు ఉంటుంది , వీరి ప్రవర్తన. 

4. చేస్తున్న పని లో అంతరాయం కాని, ఆ వాతావరణం లో మార్పు గాని తట్టుకోలేరు , విపరీతం గా చికాకు పడి పోతారు, అలాంటి మార్పులకి 

5.మిగిలిన  పిల్లల అవసరాలు వారి ఉనికి కూడా పట్టించుకోరు , అందు వల్ల తల్లి తండ్రులు , జాగ్రత్త గా ఉండాలి. 

6. ఇలా చేయాలి, అలా చేయి అంటూ తల్లితండ్రులు ఇచ్చే సూచనలు వీరికి అసలు పట్టవు . 

7. ముఖ్యం గా వీరికి ప్రమాదం గురించి ఆలోచన , భయం ఉండవు, స్విమింగ్ పూల్ , రోడ్డు మీద ట్రాఫిక్ లాంటి అపాయాల గురించి వీరికి చింతే ఉండదు , అందుకే తల్లి తండ్రులు ,చాల జాగ్రత్త గా ఉండాలి . 

8. వారికి ఎక్కడ నొప్పో ,ఈ పిల్లలు చూపించ లేరు , నొప్పి ఎక్కడ? అని అడిగితే వీరు సమాధానం చెప్పలెరు. 

9. వీరికి సాయం కావాల్సి ఉన్నప్పుడు వీరు అడగలేరు , నోరు విప్పి అడగరు. 

10. మళ్లీ ,మళ్లీ ,ఒకే పని చేస్తూ ఉంటారు ,విసుగు విరామం లేకుండా .. 

11. వారిని శాంత పరచ డానికి ఏదో ఒక ప్రత్యెక పనో ,లేదా వీరికి ఇష్టమయిన ఏదో ఒక కార్యకలాపం లోకి మల్లించాలి వీరిని.  

12. వీరికి నిద్ర పట్టడమూ కష్టమే , లేదా నిద్ర ఆపుకోవడమూ కష్టమే  . 

13. ఈ పిల్లలకి కొన్ని రకాల తిండి నచ్చదు , చూడగానే వద్దు అంటారు, కొన్ని రకాల ఆహార పదార్దాలే ఇష్టం గా తింటారు . 


ఈ పిల్లల ఆటలు ,ప్రవర్తన. 

1. ఒక్కరు ఆడుకోవడానికి ఇష్ట పడతారు. 

2.  ఆట వస్తువులు ని ఒక క్రమం గా పెట్టడం వీరికి ఇష్టం, ఒక దాని మీద ఒకటి పేర్చే వస్తువుల ఆట ఇష్టం గా చేస్తారు, పదే పదే చేయడం ,వీరి అలవాటు . 

3. ఆట వస్తువులని , వాటి వాటి నిజ ఉపయోగం లో వాడరు, అంటే ఒక రైలు బొమ్మని ,రైలు పట్టాల మీదే నడపాలని ,అలాగే  ,బంతి పట్టుకోవాలి అనే ఆటలు ఆడరు . 

4 . పిల్లలు సహజం గా ఆట బొమ్మలతో చేసే నటన ,వీరు చేయలేరు, అంటే డాక్టరు లా నటించడం , ఒక స్టేత్ బొమ్మ పట్టుకుని అలా చేయలేరు , వీరు. 

5. బొమ్మ లలో ఒక పార్ట్ ,ని అదే పనిగా చూస్తూ ఇష్ట పడతారు , అంటే రైలు బొమ్మలో చక్రాలో లేదా ఒక బొమ్మ లో చేతులు అలాగ .. 

6. ఎంత సమయమైనా ,ఒకే పని చేస్తూ ఉండి పోతారు , టీ వి చూడ్డం , లెగో బొమ్మ ల తో ఆడడం ..ఇలాంటివి .. 

7. ఒక్కో బొమ్మ తోనో లేదా ఒక డ్రెస్ ..టీ షర్టు లాంటి వి ఏదో ఒక వస్తువు తో ఎక్కువ అనుబంధం ( అటాచ్మెంట్ ) కలిగి ఉంటారు . 

8. ఒక్కోసారి, చాల చురుకుగా ఉంటారు, గెంతుతూ , ఊగుతూ, లేదా అడుగులు తొక్కుతూ .. 

9. ఒక టీ వి షో ,లేదా ఒక సంగీతం ఒక పాట ,లేదా ఒక పుస్తకమో ,ఇలాంటి ఏదో ఒక వాటితో ప్రత్యెక అనుబంధం పిచ్చిగా పెంచుకుని ఉంటారు . 

ఇంకా ఈ పిల్లల నడవడిక లో ప్రత్యెకతలు. 

1. మంకుతనం , పట్టుదల ఎక్కువ గా ఉంటుంది, 
2.పాట్టి ట్రైనింగ్ ఇష్టపడరు ,అంటే బాత్రూం లో కి వెళ్ళాలి అని నేర్పితే నేర్చు కోరు, ఇష్ట పడరు. 
3. వెలుతురు , స్పర్శ ..వీటికీ  వీరికి పడదు , కొన్ని వేళ ల లో ,
4. నొప్పి అంటే తెలియదు లేదా పట్టించుకోరు . 
5. ఉండుండి నవ్వుతారు ,బిగ్గరగా , కారణం లేకుండా . 
6. ఉండుంది భయ పడతారు, ఏ కారణం లేకుండా .. 
7. కొన్ని పనులు ,లేదా విద్య లు, మిగిలిన పిల్లల కన్నా వేగం గా నేర్చు కుంటారు . ఉదాహరణ కి చిత్రాలు గీయడం , లేదా రాయడం .. 
8. అద్దం లో చూస్తూ ఏడుస్తారు ,,ఒక్కొసారి. 
9. చుట్టూ ఏం జరుగుతుందో పట్టించు కోరు . 
10. గట్టిగా దుప్పట్లు ,రగ్గులు కప్పేస్తే ఇష్ట పడతారు. 
11. రోజు ఏదో ఒక పద్ధతి కి అలవాటు పడి ,అలాగే జరగాలని ఇష్టపడతారు . 

పిల్లల లో అన్ని ఇలాంటి చిహ్నాలు ఉండక పోవచ్చు, కాని కొన్ని అయినా ,ఉండ వచ్చు. 

పెద్దలు ,తల్లితండ్రులు ,పిల్ల లో ఇలాంటి నడవడిక, కాని గుణాలు కనిపిస్తే ముందు ఒక పిల్లల డాక్టరు ని సంప్రదించి తగిన సలహాలు తీసుకొవాలి. 
వీరు ఏదో పూర్తిగా , మానసిక వ్యాధి గ్రస్తులని అపోహ పడి , పిల్లల జీవితం నరకం చేయకండి . 

ఈ పిల్లలుని జాగ్రత్తగా పరిశీలించి ,వారిని ఓపికగా గమనించి , ఒక నార్మల్ పిల్లాడి ఎదుగుదల కలిగే వరకు వారికి సహాయ తోడ్పాటు అందించాలి . 

మాకే ఎందుకు ఇలాంటి పిల్లలు పుట్టాలి? మేం ఏం తప్పు చేసాం ? పూర్వ జన్మ లో చేసిన పాపమా ? ఇలాంటి ఆలోచనలు మనసుని వేధిస్తాయి తల్లి తండ్రులని , సంఘం ఏమనుకుంటుంది? ఈ పిల్లలు ఎలా జీవితం లో స్థిర పడుతారు ? అన్ని ప్రశ్నలే , కాని అలా ఆగి పోకూడదు . 

ముందుకు ఎలా వెళ్ళాలి ? అని ఆలోచన ప్రారంభించాలి .. 

ఆటిస్టిక్ పిల్లవారు అని ఎంత ముందు గా గమనిస్తే అంత మంచిది. 

తల్లి, తండ్రి ఓపిక గా ఈ పిల్లల పెంపకం లో పాలు పంచు కోవాలి . 

కుటుంబ సహకారం ,కూడా చాల ముఖ్యమ్. పిల్లవాడి మనసు ని బట్టి ప్రవర్తించాలి పెద్దలు కూడా , మంకుతనం, పేచీలు చూసి, ఓపిక నశించే ప్రమాదం ఉంది, పెద్దలు ఓపిక గా వేచి చూస్తూ ,వారి పెంపకం లొ,  ఒక్కో అడుగు తూచి తూచి వేయాలి .  మిగిలిన పిల్ల ల తో పోల్చి చూసుకుని , కంగారు  పడడం , వల్ల ప్రయోజనం లేదు .. ఎందుకు ? అని అలోచించి తగిన సలహా లు పొందాలి . 

నాకే ఎందుకు ? అనే ఆలోచన వదిలి, భగవంతుడు నాకు ఇలా పువ్వు ల్లాంటి పిల్లలని పెంచే అవకాశం నాకే ఇచ్చాడు అని , సంతోషించి , వారిని ఒక బాధ్యత కలిగి మెలిగే పెద్ద వారు గా పెంచడమ ఒక అనితర మైన బాధ్యత. 

మన దేశం లో ,ఇలాంటి  ఆటిస్టిక్ పిల్ల ల కోసం ప్రభుత్వ సదుపాయాలు తక్కువే , మధ్య తరగతి కుటుంబాల లో స్పెషల్ స్కూల్ లో చదివించే అంత స్తోమత అందరికి ఉండక పొవచ్చు. 

తల్లి తండ్రులు , పిల్లలని ప్రేమిస్తూ , వారిని ఆదరణ గా చూస్తూ, వారిలో చిన్న చిన్న మార్పులు తెస్తూ వారిని కొంత వరకు ,ఈ సమాజం లో అందరు తో పాటు కలిసి పోయి బ్రతక దానికి తోడ్పాటు ఇవ్వాలి. 

ఇది ఒక్క ఆ కుటుంబం బాధ్యతే కాదు, సమాజం అంటే మన అందరి బాధ్యత. ఈ సమాజం లో ప్రతి ఒక్కరికి , జీవించే హక్కు ఉంది,  అంటే ఒకరి దయా దాక్ష్న్యాల మీద కాదు.. ఒక హక్కు గా ,ధైర్యం గా బతకాలి. 

ఈ ప్రపంచ ఆటిస్టిక్ దినం నాడు మనం అందరం ఈ విషయం గ్రహించు దాం . 















..