ఆఖరి చెట్టు ...

కలో మెలకువో తెలియదు 
మెలకువ లోనే కలో 
లేక కల లో మెలకువో 
ఒక అందమయిన 
కల, నా చుట్టూ పచ్చని 
అడవులు , పచ్చ పచ్చనివి.. 

ఆకాశం నీలం ఎత్తైన కిటికీలు 
వెలుతురు కిరణం సన్నని సూదులు 
దారి అంతా మెత్తని పండిన ఆకులు 
పువ్వులు విచ్చలవిడి గా విరబూసి
పిచ్చి దాని  తలలో తురుముకున్నట్టు 
అదే పిచ్చి చెట్లు ..

నా దారి అగమ్యం, అన్ని పచ్చగా 
అన్ని దారులు ఒక్క లాగే 
దిక్కు తోచదు , పచ్చని చీకట్లో 
బలమయిన తీగలు ,ఊడలు 
చుట్టూ ముట్టేస్తూ , అవి 
ఊతమా ? ఉరి తాళ్ళా ? 

నాకు నిండా తెల్లని వెలుతురు 
కావాలి ,తల ఎత్తితే నీలాటి నీలం 
కప్పు కావాలి, నాకు  రంగులు 
కావాలి అంటే ప్లాస్టిక్ పువ్వులున్నాయి. 

ఆకు పచ్చ ,బలిసిన చెట్లు వేళ్ళు తో 
సహా ,పెకిలించి దారి వేసుకున్నాను 
నున్నటి ,నల్లటి ,కంకర రాయి .. 
ఎర్రటి మట్టి మరి లేవకుండా ,తొక్కి తొక్కి 

హమ్మయ్య ఇంక నేను నా నాలుగు 
చక్రాల వాహనం లో గుండెల నిండా 
మంట ని పీలుస్తూ , ఇక నిశ్చింత గా 
ఎన్ని వేల మైళ్లు అయినా అలా జారి 
పొవచ్చు.. ఇది కల , నిజమా ? 

ఏమో ,ఈ లోపల చెట్టు బలం గా 
ఉరి వేసుకుంది ,ఆఖరి చెట్టు మరి 
ఒంటరితనం భరించలేక , నాకు 
మెలకువ వచ్చింది ,ఈ సారి ,నాకు 
తెలుసు ,అది కల అని .. 
నేను కదా మరి ఉరి వేసుకున్నది
ఆఖరి చెట్టు బలసిన ఊడ ల తో .. 
నేనే కదా ఉరి ......