నా పుస్తకాలు సర్దుకున్న ఈ రోజు నా మనసులో మాటలు

చలం  గారి ని నా పక్కనా 
అంటు అంటూ తొలిగాయి కొన్ని 
అయినా నేను మొండిగా 
నా హృదయం లోంచి పెకిలించి 
అక్కడ ఆ బీరువాలో అంటు వేసాను ,

ఏదో ఆశ ,ఆ సంస్కారం పిసరంత 
ఆ మిగిలిన కథకులకి అంటుకుంటుంది అని. 
రావి శాస్త్రి మన వాళ్ళేనా ? అంటూ 
చోటిచ్చాడు , కోకు ఏమంత 'చదువు ' కున్నావు ?
అంటూ కసిరాడు , సంఘం ని చదివావా ?
ఎప్పుడైనా ? అంటూ ఇంటర్వ్యూ చేసారు . 

దేవులపల్లి వచ్చావా చెలం ? ఎన్నాళ్ళయింది 
నిన్ను చూసి, మనం భావ కులం కవులం ట ,
అంటూ చిన్నగా వెక్కిరంతగా నవ్వేరు ,
చలం ఒక్క క్షణం ఆలోచించి , 'రమణాచలం '
అంటూ నిండుగా కొండై  'పొయారు' . 

కథ కి పీఠం వేసి కోర్చోబెట్టాలి 
ఎవరర్రా అంటూ నేను , నేనెవరు మధ్య లో ?
ఏమి లేదు నా బీరువా లో మరి ఇంతే జాగా 
నా తల లోకైతే ఎన్నయినా ఎక్కిస్తాను ,ఇక్కడ 
మరి అందరూ తోసుకుని తోసుకుని ఎక్కాల్సిందే బస్సు. 

వందేళ్ళ కథ, రెండు దశాబ్దాల కథలు, రావి శాస్త్రి కథలు 
బీనా దేవి' అతిసర్వత్ర  వర్జేయత్'  అంటూ హెచ్చరిస్తూనే ఉంది నన్ను 
అయినా కథ అంటే ఇంత పిచ్చి ఏమిటి ? నాకు 
కథ కంచికి తీసుకెళ్ళే వరకు తోడు గా ఉంటాను రమ్మీ అంటూ 
చిన్న పిల్లల ని సాకుతున్నట్టు ,చంక నెక్కించుకుంటాను . 

కొన్ని ఇంక చంకే దిగవు. విస్మృత యాత్రికుడు ని ఎప్పుడు 
అనగా మొదలు పెట్టాను, ఎన్ని యాత్రలు చేసాను ? 
హంపి నించి హరప్పా దాకా, కొన్నేళ్ళు గా నంచుకుంటూ 
ఎప్పటికి పూర్తవదు ,ఆ సారస్వత విందు . 

చివరకు మిగిలేది ? ఏమిటి ? అంటూ దయానిధి గడ్డి పరక తో 
అన్న మాటలు , హిమ జ్వాల లో ఎలా కనిపెట్టేను నేను ? 
ఒక చిన్న ,పెద్ద వ్యాసమో , ఏదో రాయవా ? అని ఎవరు అడిగారు
నా సొంత వాయిస్ ఓవర్ , కాని అలా వినిపించే శబ్దాలని నొక్కి నొక్కి 
చంపేయటం లో నేను మాస్టారీ కదా. మీకు తెలియదా ? 

అరకు లోయలో కూలిన శిఖరం, పొగ లేనిదే నిప్పు రాదు ,
నా గురించి కథ రాయవూ అంటూ కుముదం, 
అమృతం తాగిన మధుర స్త్రీ మూర్తి అమృత , 
యాస గా మాట్లాడే కోమలి, దయానిధి కనిపించని అమ్మ కోసం 
ఎన్ని రాత్రులు ఎదురు చూసానో పిచ్చిగా ,అవి నవల లో పాత్రలే అంటే 
నా మనసు అంగీకరించలేదు . అయినా ఆ కథ ల పేర్లే ఎంత కవిత్వమో ? 
బుచ్చిబాబు నా గురువా ? మొహమా ? గురుత్వా కర్శణా ? అంటే నేను 
పడిపోకుండా నిలబెట్టిన రచయితలు కదా, యవ్వన ఆకర్షణ లో నే 
'పడి ' పోకుండా నాకు అస్తిత్వం, బాలన్స్ , ఉనికి ఇచ్చి పుణ్యం కట్టుకున్న 
గొప్ప వారు ,వారే కదా.. 

పదండి ముందుకు ,పోదాం, పదండి తోసుకు పై పై కి అంటే 
ఎలా పరుగులు పెట్టేం ? శ్రీ శ్రీ ని కూడా మాతో సాయానికి రమ్మన్నామ్.. 
ఏమిటో ? చేతిలోంచి ఓఫ్ ఓఫ్ మంటూ పొగ పీలుస్తూ ఇదిగో వస్తాను అంటూ 
మరో ప్రపంచం లోకి మాయం అయిపొయారు. 

శ్రీ శ్రీ  మహా ప్రస్తానం ,పక్క, అమృతం కురిసిన రాత్రి, ఆ పక్కనే నండూరి 
ఎంకి పాటలు, ఇంకా రావోయి బంగారి మామా అంటూ బసవరాజు అప్పారావు ని, ఇంకా ముద్దుకృష్ణ వైతాళికులు , అన్ని కలగలిపి షో అంటూ 
పరిచేయనా పేక ముక్కలా పొందిగ్గా .. 

నువ్వు శాంతా ? నువ్వు శాస్త్రి వా అంటూ ? అడుగడుగు బేరీజు వేసుకుంటూ 
నా జీవిత సాగరం లో లైట్ హౌస్ అతడు -ఆమె పుస్తకాలు , 
ఉప్పల లక్ష్మణ రావు మాకు అత్యంత ఆప్తుడు అని ఇదిగో మా ఇంట్లో ఒక 
మెంబరు అని అందరికి పరిచయం చేసిన గుర్తులు ఇంకా చెరిగి పోలేదు . 

కొడవటిగంటి కుటుంబరావు ఇంత అరటి పండు వలచి చేతిలో పెట్టినట్టు చెప్పినా ఇంకా ఈ సంఘం దాని గతి తార్కికం నీకు వశం కాలేదా ? 
మనసు కోతి మరి, నీ చెప్పు చేతల్లో ఉంచుకో ,చేయి దారితే అంతా దగా దగా 
విజ్ఞానం ,నూరిపోసాడు, చెవి కేక్కితేనా ? తర్కం కి అందని ఈ ప్రేమ వశం ఎందుకయానో ? 

స్వీట్ హొమ్ రంగానాయకమ్మే నాకు ముద్దు, నా బుచ్చిబాబు నాకు ముద్దు. 
జానకి విముక్తి చెందింది కాని, నా తలకి ఏదో కొంచం భారం గా , ఏవో కళ్ళద్దాలు అడ్డం వస్తున్నాయి, కాస్త తీసి పక్కన పెట్టని .. అన్నిటిని చీల్చి చెండాడే ఆ వయసు ఉద్రిక్తత జారి , నిండు నది ఆ గంభీరం గా ఇప్పుడు పయనం మరి ఇది. 

ఇంకా ఎన్నో పేర్చాలి, కాస్త చోటివ్వండి ,అంటూ బతిమాలుకుంటున్నాను , 
అబ్బ ,వినరే . 
పెద్దిభొట్ల, శ్రీపాద, మధురాంతకం ,ఖదీర్ బాబు, కులాలు మతాలూ లేవు అన్ని కలిపేసేయ్ , ఇక్కడైనా సరే, సరే, 
నవీన్ ,గోపీచంద్ చైతన్య స్రవంతి పథం లో , ఎలా కొట్టుకుపోయాం, మనసు ,మేధా ఎలా చెప్పినా సరే, రాసెసెయ్ అంటూ పేజీలు  పేజీలు  నింపేయడం .. ఏదో పేరు పెట్టి ,అదో లైఫ్ .. 

ఇంకా నెవిల్ షూట్ , గ్రాహం గ్రీం హెమింగ్వే , మాం , పెర్రీ మసన్ ,షేర్లోక్ హొమెస్ , గ్రిషాం , చేతన్ భగత్,  దప్నే దు మరిఎర్ , ఫ్రెంచ్ కథకురాలు, ఇర్వింగ్ వాల్స్ లావు లావు పుస్తకాలు, సన్నని పుస్తకాలు మాకేక్కడా ? మా చోటు ఎక్కడ? అంటూ నన్ను నిల దీస్తున్నాయి. 

అన్నిటిని ఊరుకో పెడుతూ, అచ్చం అమ్మ లాగే , అందరికి స్థానం చూపిస్తాను అంటూ ప్రామిస్ చేస్తూ ... ఉండనా మరి ఇవాల్టికి .